واكنش برخي ارقام بهاره و پاييزه كلزا به تاريخ‌كاشت معمول و تاخيري

اهداف: مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير تاريخ كاشت معمول و تأخيري بر صفات مهم زراعي برخي ارقام پاييزه و بهاره كلزا در دو سال زراعي انجام شد.   مواد و روش ها: آزمايش به‌صورت كرت‌هاي يك بار خرد شده بر پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در ايستگاه تحقيقات كشاورزي اسلام آباد غرب انجام شد. تاريخ‌هاي كشت شامل پنج مهر و 25 مهر به‌عنوان عامل اصلي و ارقام شامل هايولا 401، ظفر، آرجي اس003، ساري گل، اكاپي و طلايه به عنوان عامل فرعي بودند.   يافته ها: نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اثر تأخير در كاشت تنها بر صفات تعداد روز تا رسيدگي فيزيولوژيك و ارتفاع بوته معني دار بود. عملكرد دانه در اثر تأخير در كشت در سال اول و دوم آزمايش به ترتيب 34.4 و 29.85 درصد كاهش يافت. اين كاهش حاصل تأثيرپذيري اجزاي عملكرد دانه در اثر تأخير در كاشت بود به‌طوري‌كه تعداد خورجين در بوته به‌عنوان مهم‌ترين قسمت عملكرد دانه در كلزا در اثر تأخير در كاشت در سال اول و دوم اجراي آزمايش به ترتيب 32.7 و 30.2 درصد كاهش يافت. مقايسه ميانگين داده‌ها نشان داد كه ارقام پاييزه اوكاپي و طلايه به ترتيب با 5096 و 4906 كيلوگرم در هكتار داراي بيشترين عملكرد دانه بودند.   نتيجه گيري: در پايان قابل ذكر است كه اوكاپي و طلايه ارقام مناسبي براي منطقه هستند و همچنين هر گونه تاخير در كاشت موجب كاهش عملكرد نسبت به شرايط معمول مي گردد ولي با درنظر گرفتن ساير مسائل موجود مي توان از اين كاهش عملكرد چشم پوشي نمود.