بررسي امكان كاهش دٌز علف‌كش بروموكسينيل+توفوردي و كود نيتروژن در زراعت گندم (Triticum aestivum L.) در شرايط رقابت با علف هرز پنيرك (Malva sp.)

اهداف: توانايي رقابتي علف‌هرز از بخش‌هاي كليدي توصيف اثرات متقابل گياهان زراعي با علف‌هرز و پيش‌بيني افت عملكرد گياه زراعي در سيستم‌هاي كشاورزي پايدار مي‌باشد. اين پژوهش با هدف كمي‌سازي برهمكنش دز علف‌كش بروموكسينيل+ تو،فوردي و كود نيتروژن بر رقابت بين گندم و علف‌هرز پنيرك اجرا شد.   مواد و روش‌ها: آزمايش مزرعه‌اي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار، در پاييز سال 1395 در مزرعه پژوهشي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل سطوح مختلف نيتروژن (صفر، 75، 150، 225 و 300 كيلوگرم در هكتار كود اوره) به عنوان كرت‌هاي اصلي و دُزهاي كاهش يافته علف‌كش بروموكسينيل+ تو،فوردي ]صفر، 0.25، 0.5، 0.75 و 1 نسبت از دز توصيه شده (1.5 ليتر در هكتار)[ به عنوان كرت فرعي در نظر گرفته شد.   يافته‌ها: نتايج نشان داد كه زيست‌توده گندم در شرايط مصرف مقادير بيشتر كود نيتروژن و دُزهاي بالاتر بروموكسينيل+ تو،فو‌ر‌دي‌ در حداكثر و در شرايط مصرف مقادير كم كود نيتروژن و عدم مصرف علف‌كش در حداقل بود. دستيابي به زيست‌توده‌ گندم در حدود 600 گرم در متر مربع با كاربرد 130 كيلوگرم كود نيتروژن در هكتار به همراه 100 درصد دز توصيه شده علف‌كش يا كاربرد 220 كيلوگرم كود نيتروژن در هكتار و 50 درصد دُز توصيه شده علف‌كش و يا كاربرد 300 كيلوگرم كود نيتروژن در هكتار با 55 درصد دز توصيه شده علف‌كش مقدور شد.حداكثر زيست‌توده پنيرك (437.50 گرم در متر مربع) در رقابت با گندم در شرايط بدون كاربرد علف‌كش و مصرف 300 كيلوگرم كود اوره در هكتار به دست آمد.توان رقابتي پنيرك ( ) با افزايش مصرف كود نيتروژن افزايش و با مصرف 150 كيلوگرم اوره در هكتار به حداكثر رسيد و مصرف كود بيشتر از اين حد باعث كاهش توان رقابتي پنيرك شد.   نتيجه گيري: در پژوهش حاضر، زيست توده گندم در رقابت با پنيرك به طور معني‌داري كاهش يافت كه اين كاهش در تيمار عدم مصرف علف‌كش چشمگيرتر بود. بنابراين، افزايش مصرف اوره بدون مهار پنيرك باعث كاهش معني‌دار زيست توده گندم خواهد شد.