تأثير كاربرد آمونيوم سولفات و پتاسيم سولفات بر عملكرد دانه و روغن كاملينا (Camelina sativa L.) تحت شرايط تنش خشكي

اهداف: به‎منظور بررسي تأثير كودهاي سولفات آمونيوم و سولفات پتاسيم بر صفات زراعي، عملكرد دانه، درصد و عملكرد روغن كاملينا تحت تنش خشكي، يك آزمايش دو ساله در كرج انجام شد.   مواد و روش‎ها: آزمايش بصورت كرت خرد شدهفاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار به انجام رسيد و رژيم‎هاي آبياري شامل آبياري كامل، قطع آبياري از مراحل كپسول‎دهي و مرحله گلدهي در كرت‎هاي اصلي و تركيب كودهاي سولفات آمونيوم (0، 25، 50 و 75 كيلوگرم در هكتار) و سولفات پتاسيم (0، 25، 50 و 75 كيلوگرم در هكتار) در كرت‎هاي فرعي قرار گرفتند.   يافته‎ها: تعداد كپسول در بوته، طول كپسول، تعداد دانه در كپسول، وزن هزار دانه، عملكرد بيولوژيك، عملكرد دانه، شاخص برداشت، درصد و عملكرد روغن تحت تأثير برهمكنش آبياري × سولفات پتاسيم × سولفات آمونيوم قرار گرفتند. نتايج نشان داد عملكرد دانه، درصد روغن و عملكرد روغن دانه در شرايط قطع آبياري از مرحله كپسول‎دهي به ترتيب 46، 8.5 و 51.2 درصد، و از مرحله گلدهي 51، 18.7 و 78.7 درصد نسبت به آبياري كامل كاهش يافتند. در بين تيمارهاي كودي بيشترين عملكرد دانه، محتواي روغن و عملكرد روغن به ترتيب با ميانگين 1950 كيلوگرم در هكتار، 31.8 درصد و 643 كيلوگرم در هكتار متعلق به كاربرد 75 كيلوگرم در هكتار سولفات پتاسيم+75 كيلوگرم در هكتار سولفات آمونيم بود.   نتيجه‎گيري: بطور كلي، براي دستيابي به بيشترين عملكرد دانه و روغن كاملينا، بهتر است كشت در شرايط آبياري كامل با كاربرد سولفات پتاسيم (75 كيلوگرم در هكتار) بعلاوه سولفات آمونيوم (75 كيلوگرم در هكتار) انجام شود.