سنجش پايداري بوم نظام‌هاي زراعي حاشيه درياچه اروميه (مطالعه موردي: شهرستان آذرشهر)

اهداف: درياچه اروميه يكي از مهم ترين و ارزشمندترين بوم نظام‌هاي ايران است. با توجه به اين كه جمعيت عظيمي از مردم ساكن استان آذربايجان شرقي در حوضه درياچه اروميه به كشاورزي مشغول هستند و اقتصاد منطقه و ساكنين منطقه به پايداري نظام‌هاي كشاورزي در زمان حال و آينده وابستگي بالايي دارد، از اين رو بررسي پايداري بوم نظام‌هاي زراعي اين منطقه اهميت زيادي دارد.   مواد و  روش‌ها: اين مقاله به سنجش پايداري بوم نظام‌هاي زراعي شهرستان آذرشهر در دوره زماني 96-1383 مي پردازد. وزن شاخص ها با استفاده از روش آنتروپي تعيين شده و ساير اطلاعات لازم از سازمان جهاد كشاورزي، سازمان آب منطقه اي و سالنامه هاي آماري استان آذربايجان شرقي در طي سال هاي مورد بررسي جمع آوري گرديد.   يافته‌ها: نتايج مطالعه نشان داد ميزان پايداري در ابتداي دوره يعني طي سال هاي 85-1383 كاهشي بوده است و بعد از يك افزايش موقت طي سال هاي 92-1385، در ادامه مجدداً كاهشي شده و شرايط پايداري كاهش يافته است.   نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از وزن دهي شاخص ها و محاسبه ميزان پايداري، نقش مهم عوامل ايجاد پايداري خصوصاً مصرف نهاده هاي شيميايي بر ميزان پايداري مشخص گرديد.