اثرات حذف كربنات ها و ماده آلي بر جذب فسفر در برخي خاك هاي آهكي استان كرمان

آگاهي از تاثير اجزاي مختلف خاك همانند ماده آلي و كربنات ها بر قابليت دسترسي فسفر در خاك جهت تغذيه گياه و مديريت حاصلخيزي خاك مهم است. در اين مطالعه تاثير حذف ماده آلي و كربنات ها بر رفتار جذب فسفر در شش نمونه خاك در سه تكرار و سه تيمار ( تيمار هيپوكلريت سديم، تيمار استات سديم و خاك شاهد (بدون تيمار)) مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه معادلات لانگموير و فروندليچ برازش خوبي بر داده هاي جذب فسفر نشان دادند. حذف ماده آلي باعث افزايش حداكثر جذب فسفر (qmax) با دامنه 37 تا 104 ميلي گرم بر كيلوگرم نسبت به خاك هاي تيمار نشده شد. برعكس، با حذف كربنات ها از خاك ها، حداكثر جذب فسفر (qmax) در محدوده 43 تا 345 ميلي گرم بر كيلو گرم نسبت به خاك هاي تيمار نشده كاهش نشان داد. ثابت انرژي پيوند (Kl) بعد از حذف مواد آلي و كربنات ها به ترتيب 17.03 درصد افزايش و 28.78 درصد كاهش يافت. نياز استاندارد فسفر در خاك هاي مورد مطالعه بعد از حذف مواد آلي 14.43 درصد افزايش و حذف كربنات ها از خاك هاي مورد مطالعه نياز آن ها را به فسفر 40.5 درصد كاهش داد. جهت مديريت كارامد فسفر در خاك هاي كشاورزي توجه به ميزان كربنات ها و كاهش آن در خاك اهميت زيادي دارد و همچنين افزودن مواد آلي به خاك يا حداقل حفظ مواد آلي موجود در آن مي تواند سبب افزايش كارايي مصرف فسفر در خاك شود.