عنوان مقاله :
مطالعه دموگرافيك ليشمانيوز جلدي و توزيع جغرافيايي آن در شهرستان دشت آزادگان (1397-1393)
عنوان به زبان ديگر :
(Demographic Study of Cutaneous Leishmaniasis and its Geographical Distribution in Dasht-e Azadegan County (2014-2018
پديد آورندگان :
رسا، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز , مراغي، الهام دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - دانشكده بهداشت - گروه آمار و اپيدميولوژي , بيگدلي، شهلا دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز , جهاني فرد، الهام دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - دانشكده بهداشت - گروه حشره شناسي پزشكي و مبارزه با ناقلين بيماريها , بهنام پور، زهرا دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز , نصيري، زهرا دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز
كليدواژه :
ليشمانيوز جلدي , اپيدميولوژي , جنوب غربي ايران , دشت آزادگان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: تحقيقات بيماريهاي گرمسيري سازمان جهاني بهداشت، ليشمانيوز جلدي را جزء بيماريهاي نوپديد و كنترل نشده قرار داده است. هدف اين مطالعه بررس اپيدميولوژي اين بيماري در شهرستان دشت آزادگان است.
روش بررسي: اين مطالعه به روش گذشته نگر در سال هاي 97-1393 در شهرستان دشت آزادگان، براساس جمع آوري اطلاعات بيماران (جنس، سن، شغل، منطقه جغرافيايي، فصل شيوع ، تعداد و محل زخم) انجام گرديد و اطلاعات توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 آناليز شد.
يافته ها: تعداد مبتلايان به بيماري ليشمانيوز جلدي در دوره 5 ساله 1320 نفر بود كه از اين تعداد 720 بيمار مرد (54/54٪) و600 نفر زن (45/46٪) بودند. بيشترين تعداد بيماري به ترتيب در گروه سني 19-10 (23/78٪) و 29-20 ( 23/63٪) مشاهده شد. علاوه بر اين، 61/74٪ از بيماران را افراد شهري و مابقي روستايي بودند. اختلاف آماري معني داري بين محل زندگي، گروه شغلي و فصل با سالك جلدي مشاهده شد. حدود 59/54٪ از بيماران داراي يك زخم وبيشترين عضو درگير دست (28/78٪) بود. بيشترين شيوع فصلي مربوط به فصل زمستان (ماه هاي دي و بهمن) بوده است. در بازة زماني مورد بررسي بيشترين بروز بيماري در شهر ابوحميظه مشاهده شد و به طور كلي روند بروز بيماري در طي اين پنج سال سير نزولي داشته است.
نتيجه گيري: با توجه به آندميك بودن بيماري و فعاليت طولاني فلبوتوموس پاپاتاسي در اين شهرستان، آموزش افراد در معرض خطر، جهت كاهش موارد وپيشگيري از بيماري ضروري است.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Cutaneous leishmaniasis is endemic
in Iran and it can be observed in two clinical forms, anthroponetic
cutaneous leishmaniasis and zoonotic cutaneous leishmaniasis. The
objective of this study was to determine the demographic
characteristics of cutaneous leishmaniasis in Dasht-e Azadegan
County, Iran.
Subjects and Methods: This retrospective study was conducted in
Dasht-e-Azadegan city in 2014-2018, based on patient’s
demographic data collection: sex, age, occupation, number and
location of wounds, geographical area and season of outbreak. Data
were analyzed by SPSS software version 20.
Results: The number of patients with cutaneous leishmaniasis in
the 5-year period was 1320 persons, of which 720 of them were
male (54.54%) and 600 of them were female (45.46%). The highest
number of leishmaniasis was seen in the age group of 10-19
(23.78%) and 20-29 (23.63%) respectively. In addition, 61.74% of
patients were urban and the rest were rural. Significant differences
were observed between the geographical area, occupational group,
and season with cutaneous leishmaniasis. About 59.54% of patients
had one wound and the mostly in the hands (28.78%). The highest
seasonal prevalence was in winter and in January and February.
During the period under review, the highest incidence of the
disease was observed in Abu-Hamiyzeh, and overall the incidence
of the disease decreased in the beginning of 2018.
Conclusion: Due to the endemic nature of the disease and the
prolonged activity of Phlebotomus papatasi in this city, increasing
the awareness of high risk individuals is essential to reduce the
incidence and prevent the disease.
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور