بررسي ميزان استفاده از اصطلاحات خويشاوندي بومي و وام واژه هاي فارسي معادل آنها در كردي كلهري

پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان استفاده از اصطلاحات خويشاوندي بومي و وام واژه هاي فارسي معادل آنها در كردي كلهري صورت مي پذيرد. از لحاظ روش تحقيق، اين پژوهش كمي و توصيفي است. ميوسكن (1987)، ماتراس (2009) به عنوان چارچوب نظري مورد استناد قرار گرفته اند. براي تحقق هدف پژوهش حاضر فهرستي از تمام اصطلاحات خويشاوندي تهيه شد و در اختيار افراد شركت كننده قرار گرفت. بر اساس متغيرهاي سن، جنسيت و تحصيلات، افراد شركت كننده به هشت گروه تقسيم شدند: مردان/ زنان باسواد جوان، مردان/ زنان باسواد مسن، مردان/ زنان بي سواد جوان و مردان/ زنان بي سواد مسن. براي شركت در مصاحبه و پاسخ دادن به سؤالات، از هر گروه 10 نفر و مجموعاً 80 نفر به گويه هاي طراحي شده پاسخ دادند. براي هر واژه چندين بافت در نظر گرفته مي شد و از افراد خواسته مي شد تا واژه مورد نظر (بومي يا معادل فارسي آن) را در آنجا انتخاب نمايند. پس از جمع آوري داده ها، با استفاده از نرم افزار آماري اس پي اس اس (نسخه 23)، داده ها مورد تحليل قرار گرفتند. آناليز واريانس سه عاملي مورد استفاده قرار گرفت تا رابطه بين متغير وابسته پژوهش (انتخاب واژه كردي يا معادل فارسي آن) با متغيرهاي مستقل پژوهش يعني سن، جنسيت و سطح تحصيلات مشخص گردد. برخلاف پيش بيني نظريه سلسله مراتب (ميوسكن، 1987)، نتايج نشان داد كه ميزان استفاده از اصطلاحات بومي بسيار زياد است. گروه هاي مختلف از 54.5% تا 100% از موارد از اصطلاحات خويشاوندي بومي استفاده نمودند. از طرفي، چون اصطلاحات خويشاوندي انتخاب شده در پرسشنامه داراي خلاء در كردي كلهري نبودند، لذا ميزان بالاي استفاده از اصطلاحات خويشاوندي كردي منطبق با نظريه خلاء واژگاني (ماتراس، 2009) است. در ارتباط با تفاوت هاي به دست آمده در گروه ها، آزمون تحليل واريانس سه عاملي نشان داد كه دو عامل تحصيلات و سن نقش پررنگي در ميزان استفاده از اصطلاحات خويشاوندي بومي (معادل فارسي آنها) دارند، درحالي‌كه عامل جنسيت از لحاظ آماري نقش معني داري ايفا نمي كند.