نقش مديريت زمان در سبك زندگي اسالمي از منظر قرآن و سنت

بدون عنوان

زمان و زمان شناسي از مهمترين موضوعاتي است كه بايد در سبك زندگي اسلامي مورد توجه قرار گيرد، چرا كه تمامي رفتارهاي انسان در بستر »زندگي« انجام ميگيرد. به منظور شناخت نظر قرآن و سنت درباره ي جايگاه مديريت زمان در سبك زندگي اسلامي، اين پژوهش با روش تو صيفي تحليلي نو شته شده ا ست. اسلام بر اهميت وقت و زمان كه در مفهوم »زندگي« و »عمر« تجلّي پيدا ميكند، بسيار تأكيد ميكند و آن را گرانبهاترين سرمايه ي هر انسان ميداند. توصيه به »نظم امر« در بيانات ائمه ي اطهار(ع)، نشانگر اهميت قايل شدن اسلام براي برنامه ريزي در زندگي است. در فرايند برنامه ريزي، توجه به در ستترين و مهمترين فعاليتها، جايگاه اول را دارد. آرزوي دوزخيان در برگشت تتت به دنيا براي شتت تروع دوباره، نشتتتان از ارزش بيمانند زمان و نيز توجه به اولويتها در زندگي دارد. آموزه هاي قرآن و سنت معصومان ما را به نوع مظروفي كه در ظرف زمان عمر خود ميريزيم بسيار توجه داده اند و ايمان، سخنان پاك و عمل صالح را تنها اموري دانستته اند كه با قرار گرفتن در ظرف زمان به ستوي خداوند بام ميروند و مقبول درگاه او قرار ميگيرند، به گونه اي كه حتّا بعد از مرگ نيز فايده و بهره ي آنها جريان دارد و به صاحبش ميرسد. در اين ميان، براي نهادينه كردن مديريت صحيح زمان و استفاده ي بجا از وقت، وظيفه ي اصلي بر عهده ي كساني است كه خود را خواص و نخبگان و انديشمندان جامعه ي اسلامي اين مرز و بوم ميدانند. بنابراين مزم است براي فرهنگ سازي مناسب در اين زمينه، از نهادهاي مدّعي فرهنگ داري و فرهنگ سازي، به خصوص دانشگاه ها شروع كرد.

فاقد چكيده