بررسي بوطيقاي قطعات ابن يمين فريومدي

ابن‌يمين فريومدي، يكي از شاعراني است كه اگرچه در زمينۀ قصيده، غزل، مثنوي و ... جزء شاعران طراز اول زبان فارسي نيست؛ اما در زمينۀ قطعات اخلاقي، اندرزي و حكمي از جمله شاعران برجستۀ ايران محسوب ميشود. در اين پژوهش، جنبه‌هاي گوناگون و برجستۀ معناشناختي و زيباشناختي قطعات اين شاعرِ مورد بررسي قرار گرفته‌ است؛ جنبه‌هايي كه در آن بر ريشۀ يوناني «بوطيقا» تكيه مي‌شود؛ يعني استقلال و ويژگيهاي ساختاري و قواعد زيباشناختي معناشناختي اثر. نتيجه نشان مي‌دهد كه رابطۀ معنادار و استواري ميان نگرش و نگارش شاعر وجود دارد و تسلط مفاهيم مركزي همچون دنياگريزي، اعتراض، بخشش، خردورزي و اغتنام فرصت بر ذهنيت و جهان‌بيني شاعر، سبب گرايش او به واژگان خاص و شگردهاي ادبي ويژه‌اي از جمله تضاد، تشبيه، تمثيل، ايهام تناسب، تلميح و جناس شده است. روش پژوهش، توصيفي است و نتايج با استفاده از تحليل بيت‌ها، به شيوۀ كتابخانه‌اي و سندكاوي بررسي شده‌اند و در پايان، بسامدي از قلمروي زيباشناختي قطعات ابن‌يمين ارائه شده‌است.