عنوان مقاله :
بررسي اثر زهر زنبور عسل بر سلول هاي سرطان رودة بزرگ انسان و سلول هاي L-929
عنوان به زبان ديگر :
Investigation of the honey bee venom’s effect on human colon cancer cells in comparison to L-929 cell line
پديد آورندگان :
محمدي، الميرا ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ - ﺩﺍﻧﺸﻜﺪﺓ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﻱ ﻫﺎﻱ ﻧﻮﻳﻦ - گرﻭﻩ ﺑﻴﻮﺗﻜﻨﻮﻟﻮژﻱ , دوست محمدي، محسن ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺮﻣﺎﻥ - ﺍﻧﺴﺘﻴﺘﻮ ﻧﻮﺭﻭﻓﺎﺭﻣﺎﻛﻮﻟﻮژﻱ - مرﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻓﺎﺭﻣﺎﺳﻴﻮﺗﻴﻜﺲ , گوانجي، شاهين ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﺯﺍﺩ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ (ﺧﻮﺭﺍﺳﮕﺎﻥ) - ﺑﺎﺷﮕﺎﻩ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﻭ ﻧﺨﺒﮕﺎﻥ , باغ شاهي، حجت ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ - ﺩﺍﻧﺸﻜﺪﺓ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻭ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ - گرﻭﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﺩﺍﻣﻲ , گلستان نژاد، زهرا ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ - ﺩﺍﻧﺸﻜﺪﺓ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﭘﺰﺷﻜﻲ - ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻫﺎﻱ ﺩﻫﺎﻥ ﻓﻚ ﻭ ﺻﻮﺭﺕ - ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﺮﺍﺑﻲ ﻧﮋﺍﺩ , باختري، عزيزاله ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ - گرﻭﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﺩﺍﻣﻲ , گلستان نژاد، محمدرضا ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ - گرﻭﻩ ﺍﺭﺗﻮﭘﺪﻱ , معتمدي، امير ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ - ﺩﺍﻧﺸﻜﺪﺓ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﭘﺰﺷﻜﻲ - كميته ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻫﺎﻱ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ
كليدواژه :
ﻛﺸﻨﺪﮔﻲ ﺳﻠﻮﻟﻲ , ﺯﻫﺮ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﻋﺴﻞ , HT-29
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: سرطان به عنوان يك مشكل جهاني است. زهر زنبور عسل براي هزاران سال در درمان بيماريهاي مختلف كاربرد داشته است. اخيراً نيز اين ماده به عنوان تركيب مؤثري براي درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. بديهي است شناسايي تركيباتي كه القاكننده آپوپتوز باشند، ميتوانند در درمان سرطان بسيار تأثيرگذار باشند. زهر زنبور تركيب بسيار پيچيدهاي از پپتيدها، آنزيمها و آمينهاي فعال بيولوژيكي است. مليتين و فسفوليپاز A2 دو جزء اصلي زهر زنبور ميباشند.. در اين مطالعه سعي ما بر اين بوده است تا خواص ضد توموري زهر زنبور عليه سرطان رودۀ بزرگ و سلول L929 مورد بررسي قرار گيرد.
مواد و روشها: تحقيق به روش تجربي انجام شد. سلولهاي رودۀ بزرگ انسان (HT-29) و ردۀ سلول طبيعي فيبروبلاست موش (L929 ) بهعنوان شاهد در محيط كشت RPMI-1640 (SIGMA, USA) غنيشده رشد داده شدند و سلولها با 12 غلطت مختلف زهر از حداقل 1 درصد تا 12 µg/ml و در سه زمان 24، 48 و 72 ساعت تيمار شدند پس از طي زمانهاي مورد نظر ميزان زنده بدون سلولها به روش MTT تعيين شد. سپس تجزيه و تحليل نتايج با استفاده از نرمافزار SPSS به روش one way ANOVA و نيز تركي مورد آناليز آماري قرار و همچنين دو ردۀ سلولي در غلظتهاي مشابه نيز به آزمون t مستقل مورد آزمون قرار گرفت
يافتهها: در غلظت 6 درصد و در زمان 24 ساعت تعداد سلولهاي زنده كاهش و در غلظت 6 مولار سلولهاي سرطاني مردند. غلظت 2 بر سلولهاي L929 مؤثر بوده و در غلظت 12 و ساعت 24 اين سلولها از بين رفتند. زهر زنبور عسل داراي اثر مهاركنندۀ بالاتري بر روي سلولهاي رودۀ بزرگ انسان (HT-29) نسبت به سلولهاي L929 است.
نتيجهگيري: زهر زنبور عسل، داراي اثر كشندگي برسلولهاي روده بزرگ انسان (HT-29) ميباشد و بهنظر ميرسد القاي مرگ برنامهريزي شده سلولي (آپوپتوزيس) در سلولهاي سرطاني تيمار شده با زهر زنبور عسل ايجاد شده است كه بررسي و اثبات اين موضوع نيازمند تحقيق بيشتر است.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: Nowadays cancer is becoming a global health problem. Honey bee venom has been used for thousands of years in treating different diseases. Recently its uses as an anti-cancer compound attracted scientist’s attention. Determining the main components of bee venom which induce apoptosis can result in finding new anti-cancer compounds. Bee venom is a complex mixture of peptides, enzymes and biologically active amines like melittin and phospholipase A2.
Methods and Materials: This study was an experimental study. The cancer column cells (HT-29) and mice fibroblast cells (L929) were cultured in RPMI-1640 medium. Cells were treated with different concentrations of honey bee venom (0.1-12 µg/ml) in three times of 24, 48 and 72 hours. After this period the percent of living cells was determined through MTT assay. The analysis of data was done with SPSS software using One Way ANOVA method. Also, two cell lines were analyzed in the same concentrations of bee venom using the T-test. Results: in concentration 0.6 µg/ml and time 24 h the number of living cells reduced and in concentration 6 µg/ml all cells died. In concentration 2 µg/ml significant inhibitory effect on L929 was seen and in concentration 12 µg/ml and time 12 hours all cells died. Honey bee venom had an inhibitory effect on human colon cancer cells (HT-29) in vitro.
Conclusion: Honey bee venom cytotoxicity effect on human colon cancer cells (HT-29) was demonstrated. It seems that the induction of apoptosis in cancer cells treated with this compound is the cause of cell death which should be more investigated in the future
عنوان نشريه :
طب سنتي اسلام و ايران