ارزش تشخيصي ماتريكس متالوپروتئيناز13 سرمي و بزاقي در كارسينوم سلول سنگفرشي دهان

سابقه و هدف: ماتريكس متالوپروتئينازها (MMPs) گروهي از آنزيم ها هستند كه مسئول تجزيه ماتريكس خارج سلولي هستند. افزايش فعاليت نوع 13 در تهاجم كارسينوم سلول سنگفرشي دهان نقش دارد. اين مطالعه به منظور مقايسه ميزان ماتريكس متالوپروتئيناز 13 در بزاق و سرم افراد مبتلا به كارسينوم سلول سنگفرشي دهان و افراد سالم انجام شد. مواد و روش­ ها: در اين مطالعه تجربي آزمايشگاهي، 24 نمونه بزاق و 24 نمونه سرم از بيماران مبتلا به كارسينوم سلول سنگفرشي اوليه دهان پس از تاييد هيستوپاتولوژيك و 21 نمونه بزاق و 21 نمونه سرم از افراد سالم با تاييديه سلامت مخاطي و معاينه باليني از نظر ميزان MMP-13 بزاق و سرم با روش ELISA مورد مقايسه قرار گرفتند. يافته ها: ميزان MMP-13 در سرم (2/36±7/47) و بزاق(2/69±8/42) بيماران مبتلا به كارسينوم سلول سنگفرشي دهان نسبت به افراد سالم، به ترتيب (1/90±5/39) و (2/11±6/72) افزايش يافته بود. (به ترتيب 0/002 =P و 0/025 =P) ميزان MMP-13 موجود در بزاق و سرم جهت تعيين وجود كارسينوم سلول سنگفرشي دهان، داراي ارزش تشخيصي "خوب"، با حساسيت و ويژگي به ترتيب 88% و 86% براي سرم، و 88% و 71% براي بزاق بود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه ميزان MMP-13 موجود در بزاق و سرم بيماران مبتلا به كارسينوم سلول سنگفرشي دهان نسبت به افراد سالم بالاتر بود و اين بيوماركر در تشخيص كارسينوم سلول سنگفرشي دهان داراي ارزش تشخيصي خوب بود.

BACKGROUND an‎d OBJECTIVE: Matrix metalloproteinases (MMPs) are a group of enzymes responsible for extracellular matrix breakdown. Increased activity of type 13 is involved in invasion of oral squamous cell carcinoma. This study was performed to compare the level of matrix metalloproteinase13 (MMP13) in saliva and serum of patients with oral squamous cell carcinoma and healthy controls. METHODS: In this experimental in vitro study, 24 saliva and 24 serum samples were collected from patients with primary oral squamous cell carcinoma after histopathologic confirmation, whereas 21 saliva samples and 21 serum samples were collected from healthy subjects with mucosal health confirmation. Clinical examination was done for MMP-13 levels in saliva and serum, and the results were compared by ELISA. FINDINGS: MMP-13 levels in serum (7.47±2.36) and saliva (8.42±2.69) of patients with oral squamous cell carcinoma compared to healthy subjects increased respectively by 5.39±1.90 and 6.72±2.11 (P= 0.002 and P= 0.025, respectively). The levels of MMP13 in saliva and serum to determine the existence of oral squamous cell carcinoma has a "good" diagnostic value, with sensitivity and specificity of 88% and 86% respectively for serum, and 88% and 71% respectively for saliva. CONCLUSION: According to the results of this study, the levels of MMP13 in saliva and serum of patients with oral squamous cell carcinoma was higher than in healthy individuals and this biomarker had good diagnostic value in the diagnosis of oral squamous cell carcinoma.