تاثير برنامه آموزش حافظه رقابتي برسوگيري تفسير دربيماران سرطاني دچاراختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: بر طبق راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM5)، بيماري‌هاي پزشكي مانند سرطان زمانيكه ناگهاني و فاجعه بار باشند به عنوان رويدادي آسيب زا در نظر گرفته مي‌شوند و مي‌تواند عاملي براي شروع اختلال استرس پس از سانحه باشد. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير برنامه آموزش حافظه رقابتي بربهبود عملكرد سوگيري تفسير در بيماران مبتلا به سرطان كه دچار اختلال استرس پس از سانحه شده‌اند، مي‌باشد. روش: با روش پژوهش نيمه آزمايشي يك نمونه 60 نفري از بيماران با تشخيص تازه سرطان با علايم استرس پس از سانحه انتخاب شد  و به  يك گروه مداخله آموزش حافظه اختصاصي(30 نفر) و گروه دوم شامل مداخله آموزش حافظه رقابتي(30 نفر)، تقسيم  شدند. ارزيابي‌هاي پيش آزمون شامل سياهه فهرست اختلال استرس پس از سانحه (PCL5)  بود و  مجموعه‌اي از فيلم‌هاي كوتاه نيز به منظور بررسي سوگيري تفسير بكار گرفته شد. گروه يك شش جلسه ۴۵ دقيقه‏اي و گروه 2 هفت جلسه ۴۵ دقيقه مداخله انفرادي دريافت كردند. كليه ارزيابيها در مراحل پس از درمان و نيز پي گيري سه  ماهه اجرا شدند. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس مختلط بررسي شد. يافته‌ها: تحليل نتايج حاكي از اثربخشي معنادار مداخله آموزش حافظه رقابتي در كاهش ميزان سوگيري تفسير  در بيماران سرطاني با علايم استرس پس از سانحه در قياس با گروه آموزش حافظه رقابتي بود. نتيجه‌گيري: ما نتيجه گرفتيم كه مداخله آموزش حافظه رقابتي مي تواند به عنوان مداخله اي مؤثر در كاهش سوگيري تفسير در افراد سرطاني دچار اختلال استرس پس از سانحه به كار رود.