بررسي كارايي جاذب آلي كاه و كلش، در جذب گازوئيل از پساب ساختگي

زمينه و هدف: مواد نفتي از قبيل نفت خام، گازوئيل و بنزين به عنوان بيشترين مورد مصرفي در دنيا، عمده‌ترين آلوده كننده‌هاي آب‌ها هستند. ساليانه حدود ده ميليون تن مواد نفتي در دنيا به بيرون ريخته مي‌شود. استفاده از روش‌هاي بهينه و كارآمد براي تصفيه پسابهاي حاوي فرآورده‌هاي نفت( همچون گازوئيل) كاملا ضروري مي‌باشد. روش‌هاي مختلفي براي پاكسازي آلودگي‌هاي نفتي و مشتقات آن وجود دارد. در اين پژوهش، از جاذب كاه و كلش به عنوان جاذب آلي براي حذف آلودگي نفتي از پساب استفاده شد. مواد و روش‌ها: در ابتدا با استفاده از آناليز‌‌ FTIR تركيب شيميايي كاه و كلش تعيين شد، سپس آزمايشات جذب به صورت ناپيوسته با استفاده از محلول‌هاي آزمايشگاهي حاوي گازوئيل انجام گرفت و شرايط بهينه جذب با تغيير فاكتورهاي موثر بر جذب كه شامل pH، غلظت اوليه آلوده كننده، زمان تماس و مقدار جاذب بر ميزان جذب در سطوح مختلف بود، مورد بررسي قرار گرفت و ميزان جذب گازوئيل به روش وزني تعيين شد. يافته‌ها: بيشترين ميزان جذب كاه و كلش در 5=pH مشاهده شد كه با ديگر pH ها اختلاف معني داري داشت(ميزان 87.89 درصد جذب؛ 0.05 p) و كمترين درصد جذب در 9=pH ديده شد كه اختلاف معني داري با ساير pHها نداشت(ميزان 39.04 درصد جذب؛ 0.05 p). كارايي مقادير جاذب كاه و كلش در 2 گرم در ليتر با اختلاف معني داري بيشتر از ديگر مقدار جاذب‌ها بود(ميزان 51.48 درصد جذب؛ 0.05 p) و كمترين درصد جذب با اختلاف معني داري نسبت به ساير مقادير در 25/۰ گرم در ليتر مشاهده شد(ميزان 38.30 درصد؛ 0.05˂P). برازش هم‌دماهاي جذب سطحي نشان داد كه جذب گازوئيل توسط كاه و كلش با هر دو مدل فروندويچ و لانگموير به علت داشتن R2 بالا مطابقت داشت(0.99=R2 و 0.96=R2).