پژوهشي در آثار يافت شده از بررسي باستان شناسي زير آب بندر بوشهر

پيرو گزارش مركز مطالعات پزشكي دريايي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي بوشهر مبني بر كشف قطعات سفال از بستر دريا در محدوده آب‌هاي ساحلي بندر بوشهر، گروه باستان‌شناسي زير آب پژوهشكده باستان‌شناسي با هدف مطالعه و شناسايي اين بقاياي فرهنگي، طي يك ماه در مردادماه سال 1395 و با مشاركت غواصان حرفه‌اي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي بوشهر اقدام به غواصي علمي در خليج‌فارس نمود. در عمليات بررسي باستان‌شناسي در زير آب، محوطه‌اي  شامل پراكندگي قطعات سفال در بستر دريا شناسايي گرديد. اين محوطه در فاصله پانصد متري از سواحل بندر بوشهر و در عمق سه تا شش متري دريا واقع شده است. در مطالعات باستان‌شناسي زير آب سواحل بندر بوشهر در خليج‌فارس، مواد فرهنگي شامل خمره‌هاي اژدري شكل، خمره‌هاي كوچك و بزرگ لعاب‌دار و پراكندگي قطعات سفال در بستر دريا شناسايي گرديد. در ميان يافته‌هاي فرهنگي، تعداد اندكي خمره‌هاي اژدري شكل و تعداد بيشتري قطعات شكسته اين سفال و چند سفال لعاب‌دار جمع‌آوري شد. سفال‌هاي اژدري و لعاب‌دار فيروزه‌اي از شاخص‌ترين سفال‌هاي دوره ساساني در خليج‌فارس است كه در تجارت دريايي  از بنادر ايراني به بنادر مقصد حمل مي‌گرديد. تعيين ماهيت واقعي اين محوطه تاريخي و تاريخ‌گذاري آن از مهم‌ترين انگيزه‌هاي عمليات غواصي باستان‌شناسي زير آب در اين سواحل بود كه منجر به كشف محموله يك كشتي تاريخي از دوره ساساني گرديد. در اين مقاله ضمن توضيح برنامه پژوهشي بررسي و شناسايي باستان‌شناسي زيرآب سواحل بندر بوشهر، سفال‌هاي مكشوفه در اين پژوهش شامل سفال‌هاي اژدري و سفال‌هاي لعاب‌دار فيروزه‌اي به‌عنوان شاخص‌ترين سفال‌هاي دوره ساساني و صدر اسلام در تجارت دريايي خليج‌فارس موردبحث قرار خواهد گرفت. همچنين جايگاه ساسانيان در تجارت دريايي خليج‌فارس و اهميت تجارت در اين دوره تاريخي از بنادر ايراني به بنادر مقصد در شبه‌قاره هند، سواحل جنوبي خليج‌فارس و شرق آفريقا مورد دقت نظر قرار مي‌گيرد.