توصيف، طبقه بندي و گونه شناسي سفال هاي اشكاني به دست آمده از دور دوم كاوش هاي قلعه يزدگرد

سفال به‌عنوان شاخص ترين يافته ي باستان‌شناسي، نقش به سزايي در بازسازي برهم كنش هاي منطقه اي و فرا منطقه اي دارد؛ بنابراين شناخت سفال هاي هر دوره ي فرهنگي بسيار حائز اهميت است. محوطه هاي باستان شناختي اندكي مربوط به دوره ي اشكاني در غرب ايران كاوش شده است. ازاين رو به دليل فقدان مجموعه هاي سفالي كافي، جهت شناخت و تمايز سفال هاي اين دوره، شناسايي محوطه هاي اشكاني غرب ايران با مشكلاتي رو برو مي باشد. بدين ترتيب معرفي و ارائه ي مجموعه سفال هاي تاريخ گذاري شده ي دقيق از دوره ي اشكاني، براي درك بهتر تحولات منطقه در اين بازه ي زماني مؤثر و لازم است. يكي از مهم ترين محوطه هاي اشكاني غرب ايران كه اخيراً مورد كاوش قرار گرفته است، قلعه يزدگرد مي باشد. ارائه گونه ها و شكل هاي سفالي به دست آمده از اين محوطه، جهت مطالعات سفالي منطقه اي و گاه نگارهاي نسبي در قلمرو اشكاني سودمند خواهد بود. طبق مطالعات صورت گرفته بر روي سفال هاي حاصل از كاوش، درمجموع سه گونه ي سفالي شامل كلينكي، لعاب‌دار و معمولي شناسايي شد. مقايسات تطبيقي اين سفال ها با مناطق پيراموني، حاكي از آن است كه بيشتر سفال ها ساخت محل هستند، اگرچه در ميان آن‌ها قطعاتي ديده مي شود كه در اثر ارتباطات فرهنگي، از مناطق هم جوار به اين محوطه وارد شده اند. بر اساس مطالعات انجام شده بر روي شكل ها و ويژگي هاي فني سفال ها، مي توان اين گونه ارزيابي نمود كه سفال ها متعلق به اواخر دوره اشكاني هستند. علاوه بر سفال، يافته هاي ديگري مانند واحدهاي ساختماني و سكه نيز به‌دست‌آمده است كه اين تاريخ پيشنهادي را قوت مي بخشند.