زوال هويت در روند تغيير و گسترش پراكنده روئي شهري

شهر نهادي اجتماعي است و هويت آن نه تنها يك واقعيت مكاني بلكه يك واقعيت با ابعاد اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و... است كه در فرآيند تغيير و تحول تاريخ، ضمن حفظ ويژگي‌هاي منحصربه‌فرد كالبدي و معماري، انباشت اجتماعي و سبك زندگي شهروندان خود شكل مي‌گيرد. شهرها درروند تغيير و گسترش ، خوانايي و هويت خود را از دست مي‌دهند. اين تحقيق كاربردي تأثير تغييرات ساختار فضايي و گسترش پراكنده روئي شهر بر هويت آن را در شهر ساري بررسي نموده است. روش تحقيق اسنادي و ميداني است، پردازش و تحليل ساختاري با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پي.ال.اس صورت گرفته و فرضيه تأثير گسترش و پراكنده روئي شهر بر عوامل كالبدي، عملكردي و ادراكي هويت با ضرايب رگرسيون 0.746 ، 0.798 و 0.722 تأييد گرديد. نتايج نشان مي‌دهد گسترش و پراكنده روئي شهر منجر به زوال هويت شهري در ابعاد كالبدي و ادراكي گرديده و مهم‌ترين صدمات آن كاهش امنيت، محو تصوير ذهني چشم‌اندازها و هسته سنتي تاريخي مركز شهر و كاهش انسجام اجتماعي شهر بوده است. نتيجه اين روند، ساري را از شهر اجتماعي پياده مدار به يك شهر پراكنده خودرو پسند مبدل نموده است.