بررسي عملكرد صنعت صادرات كالاهاي ورزشي ايران و برخي كشورهاي در حال توسعه

امروزه يكي از استراتژي‌هاي مهم براي رشد توليد ناخالص داخلي، راهبرد توسعه صادرات است. توسعه صادرات كالاهاي ورزشي نيز از مباحث مهم اقتصاد ورزشي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي عملكرد صنعت صادرات كالاهاي ورزشي ايران و برخي كشورهاي در حال توسعه انجام شد. اين پژوهش، يك پژوهش كاربردي و به لحاظ روش جمع آوري آمار و اطلاعات، از نوع تحقيقات اسنادي است. جامعه آماري پژوهش، 9 كشور منتخب در حال توسعه هستند كه شاخص توسعه انساني نزديك به هم دارند. به دليل حجم كوچك جامعه، 9 كشور به عنوان نمونه انتخاب شد. داده‌هاي مربوط به صادرات پنج گروه كالاهاي ورزشي (كفش، پوشاك، انواع توپ، قايق‌هاي تفريحي ورزشي و كالاهاي متفرقه) و برخي شاخص‌هاي رشد اقتصادي در طي سال‌هاي1997 تا 2016 از بانك جهاني و مركز تجارت        بين الملل بر اساس طبقه بندي و كدگذاري كالاهاي گمرگ استخراج شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها براساس روش‌هاي اقتصاد سنجي و پانل ديتا و استفاده از آزمون‌هاي عليت گرنجري، آزمون ريشه واحد، آزمون هم‌جمعي و آزمون ساكن پذيري، از نرم افزار Eviews9 استفاده شده است. نتايج نشان داد كه بيشترين حجم صادرات كالاهاي ورزشي به ترتيب متعلق به كشورهاي اندونزي، هند، تركيه، تايلند، پاكستان، مالزي، روسيه، ايران و عمان است. همچنين رابطه عليت كوتاه مدت دو طرفه اي نيز بين رشد صادرات محصولات ورزشي و رشد ناخالص داخلي وجود دارد. به طور كلي و با توجه به يافته‌هاي پژوهش توسعه صادرات محصولات ورزشي منجر به رشد اقتصادي ايران، افزايش بهره وري در بخش هاي توليدي و استفاده مناسب از منابع موجود در جامعه است.