تحليل رويكرد ابوالفتوح رازي در مواجهه با اختلاف قرائات در تفسير روض الجنان و روح الجنان

مفسران قرآن در تلاش‌هاي تفسيري خود بي‌نياز از مراجعه به قرائات قرآن نبوده‌اند، ازاين‌رو، اگرچه برخي از قرآن‌پژوهان، قرآن و قرائات را دو حقيقت متغاير به شمار آورده‌اند؛ اما ايشان اهتمام به قرائات را در مواجهه با تفسير قرآن، اجتناب‌ناپذير دانسته‌اند. در اين ميان مي‌توان از تفسير روض الجنان به‌عنوان اولين تفسير شيعي به زبان فارسي كه در مواجهه با اختلاف قرائات به نقل و ارائه نظر پرداخته است، ياد نمود. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي، رويكرد رازي در مواجهه با قرائات گوناگون را بررسي نموده و در پايان بر اين باور است كه وي در تبيين تفسير آيات به قرائت خاصي ملتزم نبوده است، بلكه با ذكر موارد اختلاف با ملاك‌هاي مختلف روايي، ادبي، تفسيري و ... سعي در ترجيح يك قرائت دارد. اين قرائت در برخي موارد قرائت حفص از عاصم نيست. همچنين گاهي برداشت‌هاي تفسيري مفسر از ترجيح قرائت او تأثير پذيرفته است.