واكاوي تعريف و جايگاه دو صفت اذلاق و اصمات از منظر مجوّدين

يكي از مباحث نظري و عملي تجويد قرآن، آشنايي با صفات حروف است، حروفي كه اساس قرائت قرآن را تشكيل مي‌دهد؛ زيرا بدون آشنايي با اين صفات، ممكن است در تلفّظ صحيح آنها، آن‌گونه كه بر زبان پيامبر(ص) جاري شد، دچار اشتباه شد. اين صفات به صفات داراي ضد و غير داراي ضد تقسيم مي‌شوند. دو صفت إذلاق و إصمات از صفات داراي ضد بوده و ظاهراً آشنايي با آنها تأثير خاصي در تجويد صحيح قرآن دارد؛ اما آيا اين دو صفت، چنين تأثيري دارند؟ تعريف صحيح اين دو چيست؟ آيا وجود آنها در ميان صفات داراي ضد و در كتاب‌هاي تجويد، تأثيري تجويدي دارد؟ اين مقاله، به روش توصيفي ـ تحليلي و با اتكا به شيوه كتابخانه‌اي، درصدد بررسي تعاريف مرتبط با اين دو صفت و نيز ارزيابي آنها در خصوص تأثير و فايده تجويدي آن‌هاست. درنهايت معلوم مي‌شود كه اين دو صفت، كاربردي تجويدي و تأثيري در تصحيح قرائت قرآن نداشته و ذكر آن دو در كتاب‌هاي تجويدي هيچ سودي در تعليم و تعلّم تجويد ندارد و بايد از اين كتاب‌ها حذف گردند.