عنوان مقاله :
تاثير استفاده از كامپوزيت هاي بالك فيل بر مقاومت به شكست پرمولرهاي ماگزيلا با حفرات مزيواكلوزوديستال
پديد آورندگان :
شادمان، نيلوفر دانشگاه علوم پزشكي كرمان - مركز تحقيقات بيماري هاي دهان و دندان، كرمان، ايران , حسيني فر، راضيه دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده دندانپزشكي - گروه دندانپزشكي ترميمي، كرمان، ايران , غفارپور، مهديه فاقد وابستگي سازماني , درتاج، درآرا دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده دندانپزشكي - گروه دندانپزشكي ترميمي، كرمان، ايران
كليدواژه :
كامپوزيت رزين , شكست دندان , پليمريزاسيون
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: كامپوزيت هاي بالك فيل گروه جديدي از كامپوزيت ها هستند كه در جهت ساده كردن روش ترميم معرفي شده اند و در صورت داشتن خواص مكانيكي و سيل لبه اي مناسب بر كامپوزيت هاي قديمي برتري دارند. هدف از اين مطالعه بررسي مقاومت به شكست دندان هاي پرمولر با حفرات مزيواكلوزوديستال (Mesio Occluso Distal= MOD) ترميم شده با كامپوزيت هاي بالك فيل و معمولي مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي آزمايشگاهي، 40 دندان پرمولر سالم به صورت تصادفي به 5 گروه تقسيم شدند. گروه اول: كنترل مثبت، دندان هاي سالم. بر روي بقيه دندان ها حفرات MOD تراش داده شد. گروه دوم: كنترل منفي، دندان ها بدون ترميم رها شدند. گروه سوم (كامپوزيت X- tra fil، پركردن توده اي با ضخامت هر لايه 4 ميلي متر)، گروه چهارم (كامپوزيتX- tra base ، پركردن توده اي+گرانديو، پركردن لايه لايه)، گروه پنجم (كامپوزيت گرانديو، پركردن لايه لايه با ضخامت هر لايه 2 ميلي متر). دندان هاي ترميم شده بعد از 24ساعت نگهداري در آب 37درجه، تحت 500 دور سيكل حرارتي قرار گرفتند. سپس نمونه ها تحت نيروي فشاري تا نقطه شكست قرار گرفتند و مقاومت به شكست برحسب نيوتن ثبت شد.
يافته ها: بيشترين مقاومت به شكست در گروه 1 (507±1150) و كمترين در گروه2 (62/5±85) ديده شد كه به صورت معني داري كمتر از ساير گروه ها بود (0/001=p). مقاومت به شكست كامپوزيت هاي بالك فيل و معمولي تفاوت معني داري با دندان سالم نداشتند.
نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه ترميم دندان ها با حفرات متوسط MOD با استفاده از كامپوزيت هاي بالك فيل مي تواند استحكام از دست رفته دندان ها را تا حد دندان هاي سالم و مشابه با كامپوزيت هاي معمولي بالا ببرد.
چكيده لاتين :
BACKGROUND and OBJECTIVE: Bulk fill composites are an innovative class of dental resin composite materials, developed to simplify the restoration procedures, and are preferred to conventional composites if they have good mechanical properties and marginal seal. The aim of this study was to evaluate the fracture resistance of premolar teeth with mesio-occlusodistal (MOD) cavities restored with bulk and conventional composites.
METHODS: In this experimental in-vitro study, 40 sound maxillary premolar teeth were randomly divided into five groups: Group I: Positive control, intact teeth. In the remaining four groups, MOD cavities were prepared. Group II: Negative control, unrestored teeth. In other groups, cavities were restored as follows; Group III: (X-tra fil, bulk filling with 4mm-thick increment), Group IV: (X-tra base, bulk filling+Grandio, incremental filling) Group V: (Grandio, incremental filling with 2mm-thick increment). The restored teeth were stored in distilled water for 24 hours at 37oC and thermocycled (500 cycles). Specimens were subjected to a compressive load until fracture, and the fracture resistance was recorded in Newton.
FINDINGS: The highest fracture resistance values were obtained in group I (1150±507 N) and the lowest in group II (85±62.51 N), which was significantly lower than other groups (p=0.001). The fracture resistance of bulk fill composites and conventional composite did not differ significantly with intact teeth.
CONCLUSION: The restoration of teeth with moderate MOD cavity size using bulk fill composites can restore the lost tooth strength to a level comparable to intact teeth and similar to conventional composite.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل