بررسي رابطه شاخص هاي تن سنجي با ابتلا به ديابت

Evaluation of relationship between anthropometric indexes and diabetes

مقدمه چاقي به عنوان مهمترين عامل خطرساز ابتلا به ديابت نوع 2 شناخته شده است و شاخص هاي مختلف تن سنجي شامل دور كمر، دور باسن و شاخص توده بدني به نوعي گوياي مشكل چاقي هستند. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط اين شاخص ها با ابتلا به ديابت است. روش كار در يك مطالعه توصيفي مقطعي در سال 1389 در شهر مشهد, تعداد 7000 فرد بالاي 30 سال از نظر ديابت غربالگري شدند. اين افراد ازميان كليه افراد تحت پوشش مراكز بهداشتي درماني ثامن به روش نمونه گيري غير احتمالي آسان انتخاب شدند. اطلاعات مورد نياز از پرونده ها استخراج و وارد نرم افزار SPSS شد. با آزمون هاي من ويتني و كروسكال واليسي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج 540 نفر از شركت كنندگان مبتلا به ديابت, 4771 نفر در معرض خطر ابتلا به ديابت و 1689 نفرسالم بودند. بين اندازه دور كمر، دور باسن، دور كمر به دور باسن، دور كمر به قد و شاخص توده بدني در سه گروه بيمار، در معرض خطر و سالم رابطه معني داري وجود دارد( 0/001>p). همچنين تفاوت معني داري بين جنس در سه گروه نشان داده شد(0/001>p). متغيرهاي سابقه خانوادگي ديابت، BMI، دور باسن، فشار خون دياستوليك و نسبت دور كمر به قد جزء عوامل پيشگويي كننده قند خون ناشتا در افراد هستند كه رابطه معني داري دارند (0/06=2r). نتيجه گيري با توجه به ارتباط بين شاخص هاي تن سنجي و ابتلا به ديابت، لزوم آموزشهايي در زمينه جلوگيري از چاقي و اصلاح در روش زندگي وتغذيه مناسب و انجام تحرك و ورزش بديهي مي باشد.

INTRUDOCTION: Obesity has been known as the most important risk factor for diabetes type 2 and different indexes of anthropometry such as waist circumference, hip circumference and body mass index (BMI),expressing the problems of obesity. The aim of this study was to investigate the relationship between these indexes and diabetes. Method and Materials: In this cross-sectional study conducted in 1389, 7000 people over 30 years old were screened for diabetes. Participants selected by convenient sampling from Samen health centre. The needed information were extracted from data files and put in SPSS software, then analyzed. Results: Over all 540 participants were diabetic,4771 were at risk of diabetes and 1689 persons were healthy. There were significant relationship between waist circumference, hip circumference, waist/hip ratio, waist/height ratio, and BMI in three groups of diabetics, prediabetics and healthy people (p<0.001). We also found significant relationship between sex and three studied groups (p<0.001). Family history of diabetes, B.M.I, hip circumference, w.c/height and diastolic hypertension were predictors of fasting blood sugar with significant relationship (r2=0.06). Conclusion: Regarding to relations between anthropometric indexes and diabetes affecting, it goes without saying that in order to prevent obesity ,teaching for improving life style, suitable nutrition, doing exercise, and mobility seems to be needed.