ميزان دوز سطح پوست بيماران در راديوگرافي هاي رايج در بيمارستان لقمان حكيم

Measuring The Patient’s Skin Dose in Common Radiographs in Loghman Hakim Hospital

بيشترين پرتوگيري مردم از منابع مصنوعي از طريق دستگاه هاي پرتو نگاري تشخيصي به علت افزايش اين آزمايشات در جامعه و اجتناب ناپذير بودن اين آزمايشات است. بهينه كردن ميزان دوز ورودي پوست مي تواند نقش مهمي در كاهش پرتوگيري بيماران داشته باشد، كه با پايش دوز ورودي پوست به عنوان يك پارامتر اصلي، قابل دستيابي است. مطالعه توصيفي حاضر در بيمارستان دولتي لقمان حكيم تهران و با 235 بيمار 100زن و 135مرد با بازه وزني 60±10 كيلو گرم انجام شد. در اين مطالعه دوز پوستي بيماران با استفاده از چهار دستگاه راديولوژي تشخيصي داراي استانداردهاي سازمان انرژي اتمي، در 12 نماي راديوگرافي رايج و با استفاده از تراشه هاي ترمولومينسانس و دزيمتر گايگر مولر اندازه گيري شد. نتيجه گيري انجام دزيمتري در فواصل زماني منظم و انجام دوره اي و منظم آزمايشات كنترل كيفي دستگاه هاي راديوگرافي مي تواند در فرآيند بهينه سازي، نظارت، كاهش دوز و حفاظت از بيماران و همچنين ارزيابي آسيب هاي بالقوه ناشي از تشعشعات موثر باشد.

Most exposure to artificial sources through diagnostic radiographs is due to the increase of these tests in the community and the inevitability of these tests. Optimizing the dose of skin inlet can play an important role in reducing radiation exposure, which can be achieved by monitoring the inlet dose as a key parameter. The purpose of the present study was to evaluate the rate of skin input dose in routine radiographic tests at Loghman Hakim Hospital in Tehran to compare the doses recommended by the International Commission for Protection against Radiation (ICRP) and, if possible, to hopefully provide simple guidelines for dose reduction and optimization in patients with preserved image quality. Materials and Methods: A descriptive study was performed in Loghman Hakim public hospital in Tehran on 235 patients (100 females and 135 males) with a weight range of ± 10 kg. Patients’ skin doses were measured using four diagnostic radiographs of IAEA standards in 12 common radiographic views using thermoluminescence chips and Geiger Müller dosimeter. Results: The skin doses for each radiographic method in milligrays were as follows: Chest (posterior-anterior): 0.34, Chest: (1.85), Abdominal (anterior-posterior): 3.31 , Hip (anterior-posterior): 4.79, cervical (anteriorposterior): 1.95, cervical vertebra: 1.24, dorsal (anterior-posterior): 2.38, dorsal vertebrae (profile): 4.68, lumbar vertebrae: 3.95, lumbar vertebrae: 9.53, skull (antero-posterior): 29.2, and skull: 1.89. Conclusion: The rate of skin inlet dose in the 12 investigated facets was in accordance with the recommended doses and in line with the standards provided by the International Commission for Protection against ICRP.