بررسي نقش ميانجي يادگيري سازماني در رابطه بين مديريت دانش و نوآوري سازماني (مورد مطالعه: اعضاي هيئت‌علمي يك دانشگاه نظامي)

The Mediating Role of Organizational Learning in the Relationship between Knowledge Management and Organizational Innovation (Case Study: Faculty Members of a Military University)

زمينه و هدف: برخورداري از دانش و اطلاعات روزآمد و رفتار نوآورانه در اساتيد، از دغدغه­ هاي اساسي مديران دانشگاه است. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير مديريت دانش بر نوآوري سازماني با ميانجي گري يادگيري سازماني در ميان اعضاي هيئت‌علمي يك دانشگاه نظامي مي‌باشد. روش‌ها: روش پژوهش حاضر، توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري شامل اعضاي هيئت‌علمي يك دانشگاه نظامي در شهر تهران در سال 1397 بود. از بين جامعه آماري 110 نفر به روش نمونه­ گيري تصادفي طبقه­اي انتخاب شدند. اطلاعات پژوهش با استفاده از سه پرسشنامه مديريت دانش (Gold, Malhotra, Segars)، پرسشنامه نوآوري سازماني (تركيب پرسشنامه‌هاي Jiménez‐Jimenez و همكاران با Peniades و Prajgo و Suhel) و پرسشنامه يادگيري سازماني Nife كه روايي و پايايي آن‌ها مورد تائيد قرار گرفت استفاده شد. پرسشنامه بين اعضاي هيئت‌علمي در دانشكده‌هاي مختلف دانشگاه توزيع و پس از يك هفته جهت جمع‌آوري به آنها مراجعه شد. براي تجزيه و تحليل داده ­ها از ضريب همبستگي پيرسون و مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: ضريب همبستگي بين مديريت دانش و نوآوري سازماني برابر با 0/403 و ضريب همبستگي بين يادگيري سازماني با نوآوري سازماني برابر با 0/433 در سطح (01/0p=) معني‌دار مي باشد. مثبت بودن ضرايب همبستگي به‌دست‌آمده نشان‌دهنده وجود ارتباط مستقيم بين اين متغيرها مي‌باشد و نشان مي‌دهد با افزايش مديريت دانش و يادگيري سازماني، ميزان نوآوري سازماني نيز افزايش مي­ يابد. همچنين مدل‌سازي معادلات ساختاري نشان داد كه يادگيري سازماني نقش ميانجيگري قوي­ در ارتباط بين مديريت دانش و نوآوري سازماني دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش، مديران دانشگاه و دانشكده‌هاي نظامي مي توانند با بهبود شرايط مديريت دانش و يادگيري سازماني منجر به گسترش رويكرد و رفتار نوآورانه در ميان اعضاي هيئت‌علمي شوند و در نتيجه موجبات بهره‌وري بيشتر دانشگاه را فراهم كنند.

Background and Aim: Having up-to-date knowledge and information and innovative behavior in professors is one of the main concerns of university administrators. The purpose of this study was to investigate the impact of knowledge management on organizational innovation mediated by organizational learning among faculty members of a military university. Methods: This is a descriptive-correlational study. The study population consisted of faculty members of a military university in Tehran in 2018. 110 people were selected through stratified random sampling. Data were analyzed using three knowledge management questionnaires Gold, Malhotra and Segars, organizational innovation questionnaire (Jiménez-Jimenez and Peniades and Suhel et al) and Nife organizational learning questionnaire, whose validity and reliability were confirmed. Questionnaires were distributed among faculty members in different faculties of the university and after one week, they were collected. Pearson correlation coefficient and structural equation modeling were used for data analysis. Results: The correlation coefficient between knowledge management and organizational innovation was equal to 0.403 and between organizational learning and organizational innovation was equal to 0.433 (p=0.01). The positive correlation coefficients indicated that there is a direct relationship between these variables and indicates that with increasing knowledge management and organizational learning, the level of organizational innovation increases. Structural equation modeling also showed that organizational learning has a strong mediating role in the relationship between knowledge management and organizational innovation. Conclusion: According to the research findings, university managers and military colleges can improve the knowledge management and organizational learning conditions leading to the development of innovative approach and behavior among faculty members and thereby increase in the efficiency of the university.