بررسي وضعيت توانمندي بيماران ديابتي نو ع دو و فاكتورهاي مرتبط با آن در شهرستان سيرجان

Exploring the empowerment index and its related factors in type 2 diabetes patients in Sirjan city

مقدمه با توجه به شيوع بالاي ديابت در ايران و آثار و عوارض رواني،اجتماعي و اقتصادي بالاي آن بر جامعه، امروزه توجه به رويكردهاي توانمندسازي در مراقبت از ديابت بيش از پيش مورد توجه قرر گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسي وضعيت شاخص توانمندي ديابت و عوامل موثر بر آن در بيماران ديابتي نوع 2 شهرستان سيرجان است. روش كار در اين مطالعه توصيفي-همبستگي با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي تعداد 160 بيمار ديابتي نوع2 مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني روستايي شهرستان سيرجان انتخاب شدند. وضعيت توانمندي بيماران با پرسشنامه خودگزارشي"ابزار توانمندي ديابت" و سوالاتي مرتبط با آن مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمونهاي آماري كاي دو، ضريب همبستگي و رگرسيون ترتيبي تحليل شدند. نتايج ميانگين و انحراف استاندارد شاخص كلي توانمندي ديابت در پاسخگويان به ترتيب 101/5 و 12/5 بود.35 % شركت كننده گان كنترل مطلوبي در شاخص متابوليك ديابت داشتند. شاخص توانمندي ديابت با متغيرهاي سالهاي سپري شده از ديابت و سطح تحصيلات همبستگي مثبت و معنادار داشت. تحليل رگرسيون ترتيبي نشان داد كه سطح تحصيلات ديپلم و بالاتر(0/05>p) و شاخص متابوليك مرزي و بهينه(0/05>p) فاكتورها موثري در توانمندي بيماران ديابتي بودند. نتيجه گيري اين مطالعه نشان داد تلاش در جهت بهبود توانمندي بيماران ديابتي مي تواند وضعيت كنترل بهتر اين بيماري را به همراه داشته باشد.. در اين راستا طراحي برنامه هاي آموزشي خودمراقبتي و برنامه هايي با هدف بهبود كيفيت زندگي بيماران ديابتي مي تواند ياري رسان باشد.

Introduction: Given the high prevalence of Type 2 diabetes and it’s psychological, social and economic negative effects, nowadays empowerment approaches to type 2 diabetic care have been extended. This study intented to investigate the status of empowerment index and its related factors in type 2 diabetis Patients of Sirjan city. Methods: This cross sectional study was performed on 160 type 2 diabetic patients referred to health centers in Sirjan. Patient's empowerment was measured by DES (Diabetes Empowerment Scale) self-report scale. Collected data were analyzed using SPSS software (version 18) and descriptive and analytical statistics. Results: Respondents aged in range of 35 to 81. Mean duration of diabetes was 3.2±2.4 years. The mean score of Diabetes Empowerment Scale among respondents was 101.5±12.5. Setting and achieving diabetes goal was considered as the most important domain in measuring diabetes self-management. 35% of participants had optimal control according to World Health Organization criteria. Diabetes empowerment index showed a significant and positive relation with educational level and duration of diabetes (p<0.05).Furthermore, ordinal regression test revealed that having diploma and higher education (p<0.05), and Optimal and borderline HbAlc (p<0.05) were effective factors in empowering diabetic patients. Conclusion:The study showed that efforts to improve the ability of diabetics can result in better control of the disease. Empowering can be achieved only if the patients receive the necessary information and are actively informed and educated about their health condition.