واكاوي پيامدهاي روان‌شناختي شيوع كوويد-19 بر جامعه شغلي

Investigating the Psychological Consequences of the COVID-19 Outbreak in the Occupational Society

زمينه و هدف: پاندمي كوويد-19 بر مشاغل مختلف تاثير شگرفي گذاشته و پيامدهاي مختلفي را بر جامعه شغلي تحميل نموده است. اين مطالعه با هدف واكاوي پيامدهاي روان‌شاختي شيوع بيماري كوويد-19 بر جامعه شغلي در ايران طراحي و انجام شد. روش­ ها: اين مطالعه يك بررسي طولي بود كه در دو مرحله (قبل و حين شيوع بيماري كوويد-19) از آبان ماه سال 1398 تا فروردين ماه سال 1399 در يك مجموعه صنعتي شيميايي در استان خراسان جنوبي انجام شد. حجم نمونه برابر با 330 نفر از كاركنان اين صنعت شيميايي تعيين گرديد. سبك زندگي و فرسودگي شغلي كاركنان مورد مطالعه به ترتيب با استفاده از پرسشنامه سبك زندگي ارتقاء دهنده والكر و پرسشنامه فرسودگي شغلي ماسلاچ مورد ارزيابي و واكاوي قرار گرفت. يافته ­ها: نرخ مشاركت افراد در اين مطالعه 91/2 % (301 نفر) بود. ميانگين سن و سابقه شغلي افراد مورد مطالعه به ترتيب مقادير 12/4±38/1و 8/7±9/9 سال مي­باشد. بين مقادير سبك زندگي و فرسودگي شغلي كاركنان مورد مطالعه قبل و حين شيوع بيماري كوويد-19 اختلاف معني داري وجود داشت (05/0>p). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه شيوع بيماري كوويد-19 اثرات منفي بسياري را بر مولفه‌هاي روان‌شناختي جامعه شغلي همچون سبك زندگي و فرسودگي شغلي تحميل كرده است. لذا، پيشنهاد مي‌شود مداخلات روان‌شناختي به منظور بهبود سلامت رواني پرسنل براي كاهش پيامدهاي روان‌شناختي شيوع اين بيماري انجام شود.

Background and Aim: The COVID-19 pandemic has a profound effect on various occupations and has different consequences for the working community. This study was designed and conducted to investigate the psychological consequences of the prevalence of COVID-19 on the occupational community in Iran. Methods: This study was a follow-up study that was conducted in two phases (before and during the outbreak of COVID-19) from November 2019 to April 2020 in a chemical industrial complex in South Khorasan province, Iran. The study involved 330 employees in the chemical industry. The lifestyle and burnout of the employees were evaluated and analyzed using Walkerchr('39')s health-promoting lifestyle questionnaire and Maslach burnout inventory questionnaire, respectively. Results: The participation rate of individuals was 91.2% (301 employees). The mean age and work experience of the subjects were 38.1±13.4 and 9.9±8.7 years, respectively. There was a significant difference between the lifestyle and job burnout values before and during the outbreak of COVID-19 (p<0.05). Conclusion: The findings of this study showed that the prevalence of COVID-19 has imposed many negative effects on the psychological components of the occupational community such as lifestyle and burnout. Therefore, it is suggested that psychological interventions be performed to improve the mental health of staff to reduce the psychological consequences of the outbreak of this disease.