شيوع ميكروسپوريديا در بيمارانHIV مثبت در ايران: متاآناليز و مرور سيستماتيك

Prevalence of Microsporidia in HIV-infected Patientsin Iran: A Meta-Analysis and Systematic Review

ميكروسپوريديوزيس يك عفونت فرصت طلب رو به افزايش در بيماران مبتلا به ويروس ايدز مي باشد. پنج گونه ميكروسپوريديا شامل انتروسيتوزون بينوزي، انسفاليتوزون هلم، انسفاليتوزون كونيكولي، سپتاتا اينتستيناليس و گونه هاي پليستوفورا كه هركدام طيف وسيعي از علايم ايجاد مي كنند، در افراد آلوده به ويروس ايدز گزارش شده است. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان شيوع ميكروسپوريديا در بيماران آلوده به ويروس ايدز به روش متاآناليز و مرور سيستماتيك در ايران بود. مواد و روش ها بانك هاي اطلاعاتي Magiran, Scopus, Web of Sciences,، Iran Medex، SID Irandoc, Pubmed Google scholar, براي بررسي مطالعات گزارش شده در مورد «شيوع ميكروسپوريديا در بيماران مبتلا به ويروس ايدز در ايران» مورد مطالعه قرار گرفتند. متاآناليز با استفاده مدل اثرات تصادفي انجام گرفت و ناهمگوني بين مطالعات با استفاده از آزمون I2 تعيين گرديد. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ: ﺑﺮ اﺳﺎس داده ﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺗﻌﺪاد 1708 ﺑﯿﻤﺎر آﻟﻮده ﺑﻪ وﯾﺮوس اﯾﺪز در 8 ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اﯾﺮان در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﺎل ﻫﺎي 1391 ﺗﺎ 1396 ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﯿﺰان ﺷﯿﻮع ﻣﯿﮑﺮوﺳﭙﻮرﯾﺪﯾﺎ در ﺑﯿﻤﺎران اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ وﯾﺮوس اﯾﺪز، ﺑﺎ روش ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ PCR 13 درﺻﺪ CI %95: 0/18- 0/8( ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮔﺮدﯾﺪ. ﻣﯿﺰان ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺘﺮوژﻧﺘﯽ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت)I2=93/3 ،(P<0.001 ﺑﺮآورد ﮔﺮدﯾﺪ. ﺷﺎﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﯿﮑﺮوﺳﭙﻮرﯾﺪﯾﺎ اﻧﺘﺮوﺳﯿﺘﻮزون ﺑﯿﻨﻮزي، ژﻧﻮﺗﺎﯾﺐ ﻫﺎي D, M و 11-WL، ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ، اﻣﺎ اﻧﺴﻔﺎﻟﯿﺘﻮزون اﯾﻨﺘﺴﺘﯿﻨﺎﻟﯿﺲ، اﻧﺴﻔﺎﻟﯿﺘﻮزون ﮐﻮﻧﯿﮑﻮﻟﯽ) ژﻧﻮﺗﺎﯾﭗ I, II( و اﻧﺴﻔﺎﻟﯿﺘﻮزون ﻫﻠﻢ)ژﻧﻮﺗﺎﯾﭗ 1A( ﻧﯿﺰ از ﺑﯿﻤﺎران ﺟﺪا ﺷﺪه اﺳﺖ. بحث و نتيجه گيري در مطالعه حاضر مشخص شد ميانگين شيوع ميكروسپوريديا در بيماران مبتلا به ويروس ايدز در ايران (00/13 درصد) با ميانگين جهاني آن (15 درصد) هم خواني دارد. شايع ترين ميكروسپوريديا در بيماران ايدزي انتروسيتوزون بينوزي ژنوتايپ D مي باشد، اين ژنوتايپ بين انسان و حيوان مشترك است و بيماران از تماس با حيوانات بايد خودداري كنند.

Microsporidiosis is an increasing opportunistic infection in patients with HIV/AIDS. There are five species of Microsporidia, including Enterocytozoon bieneusi, Encephalitozoon hellem, Encephalitozoon cuniculi, Septata intestinalis, and Pleistophora species that have been reported in HIV-infected individuals each causes a wide range of symptoms. This meta-analysis and systematic review aimed at determining the prevalence of Microsporidia in HIV-infected patients in Iran. Materials & Methods Databases of Magiran, Scopus, Web of Sciences, Iran Medex, SID, Pubmed, Google scholar, and Irandoc were searched to investigate the studies on "Prevalence of Microsporidia in patients with HIV/AIDS in Ir@n". Moreover, the meta-analysis was performed using a random-effect model, and the heterogeneity among the studies was determined using the I2 test. Findings Based on the data obtained from the studies, out of 8 studies, 1794 patients with HIV/AIDS were investigated in Iran between 2012 and 2016. According to the results, the prevalence of Microsporidia in patients with HIV/AIDS was evaluated using the PCR technique (0.8-0.18: %95 CI, 13%). The amount of heterogeneity among the studies (P<0.001) was obtained at I2=93.3. The most common Microsporidia were Enterocytozoon bieneusi, D, M, and WL-11 genotypes. However, Encephalitozoon intestinalis, Encephalitozoon cuniculi (genotypes 1 and 2), and Encephalitozoon hellem (genotype 1A) were also isolated. Discussion & Conclusions The present study showed that the mean prevalence of Microsporidia in patients with HIV/AIDS in Iran (13%) is close to its global mean (15%). The most common Microsporidia in HIV-infected patients is Enterocytozoon bieneusi (genotype D) which is a common genotype between humans and animals; therefore, the patients should avoid contact with animals.