وضعيت سلامت عمومي و عوامل موثر بر آن در پرسنل فرماندهي انتظامي استان كهگيلويه و بويراحمد در سال 1397

The General Health Status and the Factors Affecting It in the Personnel of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Police Command in 2018

زمينه و هدف: سلامت پرسنل انتظامي و نظامي در افزايش بهره‌وري ايشان براي تامين امنيت جامعه نقش تعيين‌كننده‌اي دارد. لذا پژوهش حاضر به منظور تعيين وضعيت سلامت عمومي اين قشر تاثيرگذار و شناسايي برخي از عوامل موثر بر آن انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش مقطعي در سال 1397، روي 354 نفر از پرسنل فرماندهي انتظامي استان كهگيلويه و بويراحمد كه بصورت نمونه‌گيري طبقه‌بندي- تصادفي انتخاب شدند، انجام گرفت. جمع آوري داده ها با پرسشنامه استاندارد سلامت عمومي انجام شد. يافته‌ها: ميانگين نمره سلامت عمومي در مولفه‌هاي اختلالات جسماني 0/26±5/96، اضطراب 0/28±6/16، اختلالات اجتماعي 0/18±7/22 و افسردگي 0/29±3/50 بدست آمد. در اين مولفه ها به ترتيب 61%، 53/4%، %45/5و %79/7 از افراد در دسته سالم قرار گرفتند. همچنين بين متغيرهاي جنس، سابقه كار، مدرك تحصيلي و سن با سلامت عمومي و مولفه‌هاي مربوطه از نظر آماري اختلاف معني‌داري وجود داشت، در حالي كه بين نمره كل سلامت عمومي و سطح درآمد ماهيانه، رسته‌هاي خدمتي و درجه سازماني از نظر آماري تفاوت معني داري ثبت نشد. نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه پرسنل نيروي انتظامي به دليل ماهيت حرفه‌اي خود از نظر سلامتي در معرض خطر هستند و اين مسئله بر كيفيت كار آنها تأثير مي‌گذارد به نظر مي‌رسد، براي بهره‌وري بهتر بايد برنامه‌ريزي‌هايي در راستاي ارتقاء سلامتي آنها صورت گيرد.

Background and Aim: The health of police staff plays a key role in increasing their productivity to ensure the security of society. Therefore, the present study was conducted to determine the general health status of police and identify some of the factors affecting it. Methods: This cross-sectional study was conducted in 2018 on 354 personnel of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad (Iran) police command who were selected by stratified random sampling. Data were collected using a standard public health questionnaire. Results: The mean score of general health in the components of physical disorders, anxiety, social disorders and depression were 5.96±0.26, 6.16±0.28, 7.22±0.18 and 3.50±0.29, respectively. In these components, 61%, 53.4%, 45.5% and 79.7% of police were in the healthy category, respectively. There was also a statistically significant difference between the variables of gender, work experience, education degree and age with general health and related components, while there was no significant difference between the total general health score and monthly income, service categories and organizational rank. Conclusion: Given that police personnel’s health are at risk for the nature of their profession and this affects the quality of their work, it seems that in order to be more productive, plans should be made to improve their health.