بررسي تاثير اصلاح كننده آلي (كود دامي و بيوچار)‌ بر پايداري علف كش متري بيوزين در خاك

كاربرد مداوم و نادرست علف كش ها مي تواند صدمات جبران ناپذيري بر محيط زيست و زندگي موجودات زنده ايجاد كند. به همين علت آگاهي از پايداري علف كش ها در خاك، به سبب اهميت تعيين پتانسيل آن ها در آلوده كردن محيط و آسيب رساني به گياهان زراعي امري ضروري به نظر مي رسد. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير بيوچار و كود دامي بر پايداري علف كش متري بيوزين در شرايط اشباع و غير اشباع خاك در قالب طرح كاملا تصادفي با آرايش فاكتوريل انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل دو نوع ماده آلي اصلاح كننده (كود گاوي و بيوچار) و شرايط رطوبتي (اشباع و غير اشباع) در ۷ زمان نمونه برداري (صفر، 8، ۱۶، ۳۶، ۶۴، ۹۰و ۱۱۰ روز) بودند. نتايج اندازه گيري غلظت علف كش در تيمارها از زمان مصرف تا ۱۱۰ روز در هر دو حالت اشباع و غير اشباع نشان داد كه در تيمارهاي داراي اصلاح كننده هاي آلي، ميزان كاهش غلظت علف كش بيشتر از خاك شاهد بود. تجزيه علفكش در خاك مطابق تابع سينتيكي مرتبه اول بود. كمترين ضريب تجزيه (K) مربوط به تيمار شاهد و بيشترين ضريب تجزيه مربوط به تيمار اصلاح كننده بيوچار بود كه بيانگر پايداري علف كش در تيمار شاهد و تاثير مثبت اصلاح كننده آلي بر افزايش سرعت تجزيه علف كش است. نيمه عمر محاسبه شده تيمارهاي آزمايش در محدوده ۳۴ تا ۳۸ روز بود، بيشترين نيمه عمر (38 روز) مربوط به تيمار خاك شاهد در شرايط غير اشباع و كمترين نيمه عمر (34 روز) در تيمار اصلاح كننده بيوچار در شرايط اشباع بود. نتايج آزمايش نشان داد تجزيه علف كش در تيمارهاي داراي اصلاح كننده هاي آلي در شرايط رطوبتي اشباع از غيراشباع بيشتر بود.