مطالعه تجربي نانوكامپوزيتهاي پلي وينيل استات / الماس

نانوكامپوزيت ها گروه جديدي از مواد هستند كه حداقل يك جزء از اجزاي اصلي تشكيل دهنده آنها دست كم در يك بعد، در گستره يك تا صد نانو متر داشته باشد. به طور معمول، نانوكامپوزيت ها ويژگي هايي متفاوت و برتر از نظر خواص مكانيكي و فيزيكي نسبت به كامپوزيت هاي متعارف دارند در اين پژوهش، پلي‌وينيل‌استات به روش پليمريزاسيون امولسيوني به منظور ماتريس پليمري تهيه شد. سپس نانو ذرات الماس با عامل سيلاني اصلاح گرديد. در نهايت نانو كامپوزيت پلي وينيل استات الماس با 0.5، 1، 1.5 و 2 درصد از نانو ذره الماس اصلاح شده تهيه و مورد آناليز قرار گرفت. جهت تعيين مشخصات و بررسي ساختار نانو كامپوزيت تشكيل شده از آناليزهاي FTIR، TGA، RMS، FESEM، اندازه گيري ميزان نفوذ اكسيژن در فيلم هاي توليدي و اندازه گيري زاويه تماس استفاده شده است. آناليز FTIR مشخص كرد كه اصلاح نانو ذرات الماس با عامل سيلاني به خوبي صورت گرفته است. تصاويرFESEM نشان مي دهد كه نانوكامپوزيت همگن ايجاد شده است. با افزايش درصد نانو ذره الماس اصلاح شده در نانو كامپوزيت ميزان نفوذپذيري اكسيژن در فيلم نانو كامپوزيت پلي وينيل استات الماس كاهش مي يابد. در صورتيكه اين نانو كامپوزيت به عنوان پوشش نگهدارنده ميوه ها استفاده شود، اين خاصيت ارزشمندي است. اندازه گيري زاويه تماس نانو كامپوزيت پلي وينيل استات الماس نشان داد كه با افزايش ميزان نانو ذرات الماس اصلاح شده از 0.5 به 2 درصد وزني، خاصيت آب گريزي فيلم نانو كامپوزيت افزايش مي يابد. بنابراين با افزايش ميزان مشخص از نانوذرات به ماتريس پليمري، خواص پليمر از جمله مقاومت گرمايي و استحكام كششي افزايش يافته كه اين باعث بالا رفتن كارآيي پليمر مي‌شود.