بهينه سازي خواص ضد خوردگي پوشش هاي اپوكسي حاوي پيگمنت زينك فسفات و نانو سيليكا

در اين پژوهش به بررسي خواص ضد خوردگي پوشش هاي اپوكسي حاوي زينك فسفات (به عنوان عامل ضد خوردگي) به همراه نانو سيليكاي آبگريز با تركيب درصد هاي مختلف با استفاده از روش طراحي آزمايش تاگوچي پرداخته خواهد شد. خواص ضد خوردگي پوشش هاي اپوكسي تحت تاثير فاكتورهاي بسيار مهم مانند درصد نانوسيليكا، درصد پيگمنت ضد خوردگي و نسبت پيگمنت به رزين بر اساس روش تاگوچي مدل 9L مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. خواص ضدخوردگي پوشش اپوكسي توسط آزمون طيف سنجي امپدانس الكتروشيميايي (EIS) در محلول آبي NaCl 5/3 درصد و آزمون مه نمكي (سالت اسپري) مورد بررسي قرار گرفتند. ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) به منظور بررسي نحوه توزيع و پخش ذرات نانو سيليكا در رزين اپوكسي استفاده شد. بر اساس نتايج به دست آمده از آزمون هاي خوردگي برمبناي نمودارهاي نايكوئيست تعيين شرايط بهينه نشان مي دهد كه نمونه حاوي 8% پيگمنت زينك فسفات و 3% نانو سيليكا و نسبت پيگمنت به رزين 1 بيشترين مقاومت به خوردگي را نشان مي دهد. از طرفي اين طلب در خصوص آزمون مه نمكي نمونه ها مشاهده شد كه اضافه كردن همزمان زينك فسفات و نانوسيليكا به رزين اپوكسي سبب كاهش تاول ها و محصولات خوردگي شده است و بهترين خواص ضد خوردگي زماني مشاهده شد كه از 8 درصد زينك فسفات، 3 درصد نانو سيليكا و نسبت پيگمنت به رزين 1 استفاده شده بود. نتايج به دست آمده در اين پژوهش حاكي از آن است كه خواص بازدارندگي زينك فسفات و خواص ممانعتي ناشي از حضور نانوسيليكا در پوشش اپوكسي تاثير بسزايي در كاهش ميزان خوردگي را دارا مي باشند.