مقايسه اثرات داروي لاموتريژين و لويتراستام و داروهاي لاموتريژين و الپروات سديم در بيماران مبتلا به اپي لپسي

A comparison of the effects of lamotrigine and levetiracetamand lamotrigine and valproate sodium in patients with epilepsy

مقدمه تشنج يك اختلال در عملكرد فيزيولوژيك نورون هاي كورتيكال مغز است كه اغلب مزمن بوده و نياز به درمان طولاني دارد. هر چه داروي انتخابي در درمان تشنج موثرتر بوده وعوارض كمتري داشته باشد، مفيدتر است. بنابراين در اين مطالعه سعي شده كه مقايسه اثر داروي لوتيراستام با داروي والپروات سديم به صورت اضافه درماني در كنترل تشنجات در بيماران صرعي پرداخته شود. روش كار در اين مطالعه كوهرت ( هم گروهي) 200 بيمار 14 تا 75 ساله مبتلا به تشنج مقاوم به درمان، از نوع پارشيل و ژنراليزه وارد طرح شدند. به درمان 100 نفر از بيماران داروي والپروات و 100 نفر ديگر داروي لووتيراستام اضافه گرديد و 6 هفته براي رسيدن به سطح خوني مناسب براي داروي دوم در نظر گرفته شد و در 6 هفته بعد بيماران از نظر علائم كلينيكي و EEG و آنزيم هاي كبدي و CBC بررسي شده و سپس با شرايط قبل از درمان مقايسه گرديدند. اطلاعات با نزف افزار SPSS و آزمون هاي كاي اسكوئر و تي مستقل تجزيه و تحليل شد. نتايج اضافه درماني با داروهاي والپروات و لووتيراستام هر دو سبب كاهش در فركانس و زمان تشنجات شدند. عوارض جانبي در مصرف لووتيراستام، عوارض متعارف و معمول ( مثل: گيجي ، بي خوابي و خواب آلودگي) بوده كه اغلب گذرا بودند و عوارض والپروات به غير از عوارض متعارف شامل: هيپرسنسيويتي ريزش موها ، ترمور، افزايش وزن بود. همچنين مطالعه آزمايشگاهي در طول دوره بررسي تغييرات آنزيمي كبدي را در 4 مورد در گروه والپروات نشان داد و در مورد لووتيراستام تغييرات آنزيمي قابل ذكري مشاهده نشد. نتيجه گيري اين مطالعه نشان داد كه داروي لووتيراستام و داروي والپروات هر دو در كاهش تشنجات مقاوم به منوتراپي با لاموتريژين موثر بوده وسبب كاهش فركانس و زمان تشنج شده و سبب بهبود وضعيت زندگي افراد مي گردند و با عنايت به عوارض بسيار كم و گذراي لووتيراستام شايد بتوان آن را جايگزين والپروات در موارد اضافه درماني دانست.

Introduction: Seizure is a dysfunction of the brain. The drugs that are more effective in the treatment of seizures and have the least complications are considered as favorable. In this study, we compared the effect of levetiracetam with valproate sodium as an add-on therapy in controlling seizures in patients with epilepsy. Methodology: In this study, 200 patients aged 14 to 75 years suffering from refractory epilepsy, either partial or generalized types, were included. Half of the patients received valproate sodium and the other half received levetiracetam as the add-on therapy for lamotrigine. For the levetiracetam group, a six-week period was considered for the drug to reach appropriate blood levels and in the next six weeks, the patients were examined for clinical and EEG symptoms, liver enzymes and CBC, and the results were compared with the conditions before treatment. Results: The add-on therapy with valproate and levetiracetam, both decrease the frequency and duration of seizures. The side effects of levetiracetam were found to be conventional complications (such as dizziness, insomnia and somnolence), which are often transient. However, valproate had additional side effects such as hypersensitivity, hair loss, tremor and weight gain. Also, the results of laboratory tests during the study indicated changes in liver enzyme of four cases in the valproate group whereas there were not any notable enzyme changes in levetiracetam group. Conclusion: This study showed that levetiracetam and valproate were both effective in alleviating epilepsy, resistant to monotherapy with lamotrigine, and reduced the frequency and time of seizures and improved the lives of individuals as well.