تأثير تمرينات مقاومتي 8 هفته اي بر كاهش شيوع علائم اختلالات اسكلتي – عضلاني(MSDS)

مقدمه و هدف: كم‌تحركي و مشكلات ضعف عضلاني، اختلالات اسكلتي-عضلاني را در بسياري از افراد افزايش مي‌دهد. هدف اين مطالعه بررسي تأثير 8 هفته تمرينات مقاومتي بر كاهش شيوع علائم اختلالات اسكلتيعضلاني در نواحي گردن، شانه‌ها، مچ، دست‌ها و كمر معلم‌هاي شهر بردسكن است.روش كار: ابتدا 384 معلم شهر بردسكن به روش تصادفي انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌هاي دموگرافيك و نورديك براي همه تكميل شد. سپس شيوع علائم اختلالات مذكور در هر يك از اندام‌هاي مدنظر ارزيابي شد و با توجه به معيارهاي ورود، افراد واجد شرايط ورود به مطالعه شناسايي (80 نفر) و در دو گروه آزمون و كنترل با نسبت برابر قرار داده شدند. براي تخصيص تصادفي گروه‌ها از فرم‌هاي نام‌گذاري‌شده A (آزمون) و B (كنترل) استفاده شد. 24 ساعت قبل از شروع مداخله، پرسش‌نامه نورديك براي هر دو گروه تكميل شد. بعد از اتمام دوره دوماهه مداخله و 24 ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين، مجدداً پرسش‌نامه نورديك براي هر دو گروه تكميل شد. براي مقايسه نتايج از آزمون آماري معادلات برآوردي تعميم يافته (GEE) استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد تمرينات مقاومتي بر ميزان كاهش شيوع علائم اختلالات اسكلتيعضلاني اندام‌هاي گردن، شانه‌ها، مچ، دست‌ها و همچنين نشيمنگاه و كمر معلمان مدارس نسبت به يك سال و دو ماه گذشته تأثير قابل توجهي نداشته است (0/05 P)، اما اين تمرينات از شدت درد گروه آزمون طي 7 روز گذشته به‌طور قابل توجهي كاسته بود (0/05 P).نتيجه‌گيري: با توجه به تأثير كم تمرينات مقاومتي، به نظر مي‌رسد براي كاهش درد در نواحي مطالعه‌شده، لازم است نسبت به بازطراحي برنامه، تغيير نوع تمرينات و مدت‌زمان اجراي آن يا افزايش حجم نمونه در تحقيقات بعدي اقدام شود.