اثرات نقاط كوانتومي‌‌گرافن بر تمايز استئوبلاستي سلول‌هاي بنيادي مشتق شده از اندومتر انساني

زمينه و هدف: سلول درماني به عنوان روشي نوين براي ترميم نقايص استخواني با اندازه بحراني حايز اهميت است. از سوي ديگر گرافن و مشتقات آن از جمله ذرات كوانتومي‌‌گرافن(GQDs) به تازگي به عنوان فاكتورهاي مؤثر در تمايز سلولي مورد توجه قرار گرفته اند و شواهد نشان مي‌‌دهد كه اين ذرات مي‌ توانند در تمايز به سمت سلول هاي استخواني مؤثر باشند، بنابراين هدف از اين مطالعه تعيين و بررسي اثر نقاط كوانتومي گرافن بر تمايز استئوبلاستي سلول هاي بنيادي مشتق شده از اندومتر انساني بود. روش بررسي: اين يك مطالعه تجربي مي‌‌باشد كه در سال 1398 در آزمايشگاه تحقيقاتي كشت سلول دانشگاه شهيد چمران اهواز به انجام رسيده است. بعد از دست يابي به سلول هاي بنيادي اندومتر مشتق شده از نمونه بافت رحم انساني با استفاده از آنزيم كلاژناز و خالص‌سازي آنها، سلول‌ها در دو گروه كشت داده شدند كه شامل دو گروه كنترل در محيط استئوژنيك استاندارد و گروه آزمايش بود كه به همين محيط GQDs با غلظت 50 ميكروگرم در ميلي ليتر اضافه شد. سپس داده‌ها با استفاده از رنگ‌آميزي الزارين رد، فعاليت آنزيم الكالين فسفتاز و بيان ژني با روش qRT-PCR بررسي شد. داده‌‌ها با استفاده از آزمون‌ آماري آناليز واريانس و يك طرفه و توكي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در اين جا براي اولين بار نتيجه تعامل GQDs با سلول هاي بنيادي مزانشيمي ‌‌مشتق از اندومتر رحم در محيط آزمايشگاهي نشان داده شد و تأييد شد كه حضور GQDs در محيط كشت استئوژنيك باعث افزايش معني‌دار كارايي اين محيط در القا تمايز سلول هاي اندومتري به سلول هاي استخواني مي‌‌شود. به علاوه تشكيل مقادير بيشتر ندول هاي كلسيم كه با شدت بالاي رنگ‌آ‌ميزي اليزارين رد مشخص شد و هم‌چنين افزايش فعاليت آنزيم آلكالاين فسفاتاز در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل و افزايش معني‌دار (0/001 p ) بيان ژن‌هاي بتااكتين، استئوكلسين و استئوپونتين، نشان از تمايز بهتر و بيشتر سلول‌ها در گروه آزمايش داشت. نتيجه گيري: اين نتايج نشان مي‌‌دهد تمايز سلول هاي بنيادي اندومتر رحم به سلول هاي استخواني در محيط استئوژنيك استاندارد كه به آن GQDs اضافه شده باشد مي‌ تواند به صورت بالقوه روشي كاربردي براي افزايش تمايز استئوبلاستي و سلول درماني باشد.