موانع كيفيت آموزش باليني از ديدگاه دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند در سال تحصيلي 98-97

زمينه و هدف: يكي از مهمترين اجزاي آموزش دانشجويان پزشكي، آموزش بالين است كه به دليل اهميت آن همواره بايد رصد شود؛ بر اين اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسي موانع آموزش بالين از ديدگاه دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند در سال تحصيلي 98-97 انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعه به روش مقطعي- توصيفي بر روي دانشجويان پزشكي انجام شد. تعداد 133 دانشجو كه دوره علوم پايه خود را گذرانده بودند، به‌طور در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه پژوهشگرساخته بود كه روايي و پايايي آن به تأييد رسيد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ويرايش 16) تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين نمره حيطه اساتيد 5/69±15/06، محيط آموزشي و كاركنان 2/38±6/1 ويژگي‌هاي فردي دانشجويان 2/43±6/64 و برنامه آموزشي 3/05±7/66 بود. عدم تأكيد بر نكات مهم مطالب آموزشي ضمن ارائه درس، عدم توجه استاد به برقراري ارتباط بين دانش نظري و مهارت‌هاي باليني،كافي‌نبودن اطلاعات تئوري دانشجويان و عدم اعتماد به نفس دانشجو بر بالين بيمار به‌عنوان مهمترين موانع آموزش بالين، شناخته شد. همچنين توافقي بين شرايط موجود و مطلوب در حيطه‌هاي مورد نظر از ديدگاه دانشجويان وجود نداشت و بيشترين عدم توافق در حيطه محيط بالين و كاركنان بود. نتيجه‌گيري: بر اساس مطالعه حاضر دانشجويان از بين حيطه‌هاي اساتيد، خصوصيات فردي دانشجو، برنامه آموزشي، كاركنان و محيط بالين، مهمترين مانع اثرگذار بر آموزش را مربوط به حيطه كاركنان و محيط بالين دانستند كه با فراهم‌ساختن تجهيزات و امكانات و ايجاد هماهنگي‌هاي لازم بين دانشجويان و كاركنان، مي‌توان اين مانع را برطرف نمود.

Background and Aim: One of the most important components of medical student education, it is clinical education that should always be observed because of its importance. Accordingly, the present study aimed to investigate barriers to quality of clinical education from the viewpoints of medical students of Birjand University of Medical Sciences in the academic year 2018-2019. Materials and Methods: This descriptive cross-sectional study was performed on medical students. A total of 133 students who had completed their basic sciences courses were selected by the available sampling method. The data collecting tool was researcher made questionnaire that its validity and reliability were confirmed. Data were analyzed by SPSS software (Version 16). Results: The mean score of professor’s domain was 15.06±5.69, educational environment and staff 6.1±2.38, personal characteristics of students 6.64 ± 2.43 and curriculum 7.66 ±3.05. The lack of emphasis on important points of the educational materials while presenting the lesson, master's disregard for communication between theoretical knowledge and clinical skills, inadequate knowledge and theoretical information of students, and the student’s lack of confidence in the patient's bedside they were identified as the most important barriers to clinical education. There was also no agreement between the existing and the desired conditions in the areas of interest from the viewpoint of the students and the clinical environment and staff had the highest inconsistency. Conclusion: According to the present study, Students of among master's fields, Student individual characteristics, curriculum, staff and clinical environment, the most important barriers to education knew staff and clinical environments, which could be remedied by providing equipment and facilities and creating the necessary coordination between students and staff.