عنوان مقاله :
استفاده از مفهوم ردپاي آب مجازي در توليدات دامي براي حفاظت منابع آب
عنوان به زبان ديگر :
Using of Virtual Water Footprint Concept in Livestock Productions for Water Resources Conservation
پديد آورندگان :
موحدنژاد، احسان دانشگاه بينالمللي امام خميني(ره)، قزوين، ايران , رمضاني اعتدالي، هادي داشگاه بين المللي امام خميني (ره) - گروه علوم و مهندسي آب , شكوهي، عليرضا دانشگاه بين المللي امام خميني (ره) - دانشكده فني و مهندسي - گروه مهندسي آب
كليدواژه :
تجارت آب مجازي , مديريت منابع آب , شير , گوشت گاو
چكيده فارسي :
ردپايآب كشاورزي بيش از 90 درصد از منابع آب شيرين كشور را شامل ميشود كه 30 درصد آن به عنوان تغذيه براي دام مورد استفاده قرار ميگيرد. صنعت دامداري يكي از صنعتهاي آببر جهان و بهخصوص در ايران محسوب ميشود. در اين تحقيق متوسط تغذيه گاو در سه استان تهران، البرز و قزوين برآورد و سپس با بكارگيري روش مكانن و هوكسترا ردپاي آبمجازي محاسبه گرديد. سپس با متوسط ردپاي آب كشورهاي جهان (هلند، آمريكا، روسيه، مكزيك، هند و متوسط جهان) مقايسه شده است. ميزان ردپاي آبمجازي بهترتيب در استانهاي تهران، البرز و قزوين براي توليد گوشت گاو برابر با 49/44، 18/45 و 51/45 مترمكعب در كيلوگرم و در توليد شير نيز برابر با 24/2، 25/2 و 43/2 مترمكعب در ليتر برآورد گرديد. اين در حالي است كه متوسط آب مورد نياز براي توليد هر كيلوگرم گوشت گاو در سطح دنيا 4/15 مترمكعب بر كيلوگرم و براي هر ليتر شير، 1 مترمكعب بر ليتر گزارش شده است. نتايج كلي اين مطالعه ردپاي آب مجازي در توليدات دام در ايران نسبت به متوسط جهاني بسيار بيشتر است. علت اين امر در درجه اول بالا بودن ردپاي آب مجازي در توليد علوفه حيوانات و در مرحله دوم ناشي از مديريت ضعيف دامداريها در ايران ميباشد. پيشنهاد مي-شود با توجه به سهم بالاي تغذيه در ردپاي بالاي گوشت گاو و شير، يا ردپاي آب در توليد علوفه داخلي كاهش يابد يا سهم قابل توجهي از علوفه مصرفي از طريق واردات تامين شود.
چكيده لاتين :
Agricultural water footprint is more than 90 percent of fresh water resources in Iran. About 30 percent of it is used as feed for livestock. The livestock industry is one of the world's most water-based industries, especially in Iran. In this study, the mean livestock feed in the three provinces of Tehran, Alborz and Qazvin were estimated and then, using the Mekonnen and Hokkstra method, the water footprint was calculated. Then these values compared to the average water footprint in other countries (Netherlands, USA, Russia, Mexico, India and the world average). The values of virtual water footprint for producing beef were estimated 44.49, 45.18 and 45.51 m3/kg in milk production were estimated 2.24, 2.25 and 2.43 m3/Lit in Tehran, Alborz and Qazvin provinces respectively. The global average water footprints of beef and milk are 14.4 m3/kg and 1 m3/Lit. This comparision shows that the virtual water footprint in cattle production in Iran is higher than the global average. Based on the results of this study, the high water footprint in animal feed production and poor management of livestock farms are the main reseans of the high water footprint in Animal Production. Reducing water footprint in domestic forage production or forage imports is suggested due to the high contribution of nutrition to the high water footprint of beef and milk.
عنوان نشريه :
حفاظت منابع آب و خاك