تجربه‌هاي نو شفيعي كدكني در ايماژيسم و شعر ديداري( كانكريت)

New experience of shafii kadkani in imajism and conceret poem

شفيعي كدكني از جمله شاعران معاصر است كه در عين پايبندي به سنّت و تأثير از ميراث گرانسنگ ادب فارسي و پشتوانۀ غني فرهنگي، در اشعار خود طرفدار نوجويي و نوآوري نيز بوده است؛ او هم از سنّت شعر فارسي تأثير مي‌پذيرد و هم از جريانات شعري معاصر ايران و جهان. ملاك و ميزان هنر نزد او ارزش هنري، انديشگي و معنايي آن است و هر رويكرد شعري كه منطبق با اين معيارها باشد، مورد اقبال اوست. از جمله مكاتب و رويكردهاي شعري جديد كه به خاطر ارزش هنري مورد توجّه او بوده است، ايماژيسم و شعر ديداري است. در مجموعه اشعار او، نمونه‌هاي ارزشمندي در اين دو شيوه و منطبق با اصول و معيارهاي اين دو، وجود دارد. تاكنون پژوهشي در مورد اشعار ايماژيستي و ديداري شاعر صورت نگرفته است؛ حال آنكه اين بخش از اشعار شاعر از غناي هنري و احساسي بالايي برخودارند؛ شاعر به كمك تصاوير عيني و ملموس، لحظاتي گذرا را به تصوير كشيده و جاودانه كرده است. اين اشعار ايماژيستي كه غالبا غيرايدئولوژيك و صرفا زيباست، شايسته توجّه و دقّت نظر مخاطب براي التذاذ هنري است. در كنار اين، شفيعي هنرمندانه از شيوۀ نوشتاري نيز در مواردي براي القاء و انتقال موضوع و مضمون سود جسته است و هماهنگي بي بديلي بين مضمون و شكل نوشتاري خلق كرده است و خصلتي زيبايي شناسانه به شعر خود داده است. پژوهش حاضر به بحث و بررسي اين نمونه‌ها مي‌پردازد و با شيوه‌اي تحليلي-توصيفي تلاش دارد تا اشعار ايماژيستي و ديداري شاعر را مورد مطالعه قرار دهد.