پيش بيني عملكرد تيراندازي با آمادگي شناختي، تنظيم شناختي هيجان و ذهن آگاهي

Prediction of Shooting Performance with Cognitive Readiness, Cognitive Emotion Regulation and Mindfulness

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، پيش­بيني عملكرد تيراندازي كه از مهارت‌هاي ضروري افراد نظامي به‌شمار مي‌رود، به‌وسيله‌ ابعاد روان‌شناختي چون آمادگي شناختي، تنظيم شناختي هيجان و ذهن‌آگاهي است. روش: از دانشجويان يكي از مراكز نظامي شهر تهران، به‌عنوان جامعه‌ پژوهش و نمونه آماري شامل 326 آزمودني بر حسب پيشنهاد جدول مورگان و كرجسي و به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندگانه انتخاب شد. طرح پژوهشي حاضر، توصيفي همبستگي است و براي سنجش متغيرهاي آمادگي شناختي و ابعاد آن از پرسشنامه‌هاي خودكارآمدي، آگاهي فراشناختي، سرسختي، شخصيت پنج‌عاملي نئو و منبع كنترل علاوه‌بر پرسشنامه‌ تنظيم شناختي هيجان و ذهن‌آگاهي مورد استفاده قرار گرفت و پس از آن به تيراندازي به‌وسيله‌ تفنگ بادي پرداخته شد و داده‌هاي حاصل از پرسشنامه‌ها و آزمون تيراندازي با نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تجزيه‌وتحليل شد. نتايج: تمامي متغيرهاي مدنظر پژوهش به‌جز آگاهي فراشناختي مي‌توانند عملكرد تيراندازي را پيش‌بيني كنند و از ميان ابعاد آمادگي شناختي، خودكارآمدي درصد بالاتري را به‌خود اختصاص داد. پس از آن ذهن‌آگاهي با پيش‌بيني بيش از 40 درصد از واريانس داراي رابطه‌اي معني‌دار در سطح 05/0 درصد است. بحث: مهارت تيراندازي در نيروهاي نظامي از سازه‌هاي روان‌شناختي، تأثيرپذيري بالايي دارد. براي تيراندازي در ابتدا بايد ذهن‌آگاهي بالايي داشت تا بتوان به تمامي شرايط موجود آگاهي پيدا كرد و پس از آن چگونگي كنترل اضطراب مهم تلقي مي‌شود. از اين راه‌كارها مي­توان به خودكارآمدي و منبع اسناد اشاره كرد. نتايج نشان مي­دهد كه دراختيارداشتن دانش روان‌شناختي براي عملكرد درست در محيط‌هاي پويا و پيچيده به‌منظور بهبود مهارت‌ تيراندازي مثمرثمر خواهد بود

Introduction: The purpose of this study is to predict shooting performance which is one of the essential skills of military personnel through such psychological dimensions as cognitive readiness, cognitive emotion regulation and mindfulness. Method: Students from one of the military centers in Tehran served as the research population from among whom a sample of 326 subjects was selected based on Morgan's and Krejsi's tables using the multiple cluster sampling method. The research method is descriptive correlational and to assess the cognitive readiness variable and its dimensions, the self-efficacy, meta-cognitive awareness, hardiness, five-factor personality (neo) and control source questionnaires as well as the cognitive-emotional regulation and mindfulness questionnaires were used. Then shooting was carried out using an air gun. The data from the questionnaires and the shooting test were analyzed by the 19th version of SPSS. Results: All of the studied variables except meta-cognitive awareness can predict shooting performance, and self-efficacy has a higher percentage among the cognitive readiness dimensions. Next to it is mindfulness which predicts more than 40% of the variance and has a significant relationship at 0.05% level. Discussion: Shooting skill in military forces is highly influenced by psychological constructs. For shooting, first, you need to have a high level of mindfulness to be aware of all the conditions. Then how to control anxiety is important. Among the solutions, self-efficacy and source of control can be mentioned. The results show that having psychological knowledge will improve shooting skill in dynamic and complex environments.