راهكارهاي تغيير نگرش و باور درباره بيماري سرطان

«سرطان» به مجموعه بيماري هايي اطلاق مي شود كه از تكثير مهارنشده سلول ها پديد مي آيند. سالانه هزاران مورد و ابتلا به سرطان در ايران و ميليون ها مورد در جهان رخ مي دهد. ميزان بروز ساليانه سرطان در سال 2012 ميلادي، 14 ميليون نفر بوده است كه تا سال 2020 ميلادي به حدود 25 ميليون نفر خواهد رسيد، يعني متاسفانه ظرف مدت كوتاهي بروز سرطان نزديك به دو برابر خواهد شد. هفتاد درصد از اين افزايش در كشورهاي درحال توسعه رخ مي دهد . و در ايران سالانه بيش از نود هزار نفر مبتلا به سرطان مي شوند كه اين عدد تا سال 2030 ميلادي (1409 خورشيدي) با افزايش دست كم هشتاد درصدي به بيش از 160 هزار نفر خواهد رسيد. مواجهه با سرطان به خودي خود مي تواند به عنوان يك حادثه تنش زا، جنبه هاي مختلف سلامت فردي بيمار از جمله سلامت جسمي، رواني و خانوادگي وي را به مخاطره بيندازد. بيماران مبتلا به انواع سرطان داراي درجات بالايي از اختلال هاي رواني هستند كه دامنه اين اختلال ها از افسردگي، اضطراب، ناسازگاري با بيماري و كاهش اعتماد به نفس تا اختلال هاي عاطفي و ترس از عود بيماري و مرگ متفاوت است. مطالعات نشان مي دهند كه بيماري سرطان نتايج منفي متعددي را در اين بيماران به وجود مي آورد؛ از جمله: كاهش سلامت عمومي، كاهش كيفيت زندگي و نااميدي كه در اين ميان اضطراب، افسردگي و نا اميدي شيوع بيشتري دارند. با توجه به تعريف سازمان جهاني بهداشت از سلامتي كه آن را حالت رفاه كامل جسمي، رواني و اجتماعي و نه فقط فقدان بيماري و ناتواني مي داند، مي توان گفت براي تأمين سلامتي توجه به بخش رواني آن كه از ديگر اجزاي سلامتي : جداشدني نيست، ضروري است. :: اغلب در برخورد با سرطان پنهان كاري بزرگترين اشتباه رايج است. به طوري كه در دهه هاي پيش حتي از بكار بردن كلمه سرطان، ترس و واهمه وجود داشت. اشتباه هاي رايج در مورد سرطان از جمله پنهان كاري و انكار بيماري و صحبت نكردن :: راجع به بيماري و علل آن، به باورهاي صحيح در مورد اين بيماري لطمه مي زند و تشخيص و درمان آن را به تأخير مي اندازد