اثر ازن درماني و فعاليت ورزشي هوازي بر تغييرات بيان ژن‌هاي TRF2 و TERT قلب موش‌هاي مبتلا به استئوآريت زانو

پيش‌زمينه و هدف: استئوآرتريت (OA)، شايع‌ترين اختلال عضلاني- اسكلتي است. نداشتن فعاليت در اين بيماران، احتمال بروز بيماري‌هاي قلبي عروقي مانند بيماري عروق كرونر و سكته مغزي را افزايش مي‌دهد كه از دلايل اصلي ناتواني و مرگ‌ومير در سراسر جهان محسوب مي‌شود. هدف از پژوهش حاضر، مقايسه تمرين هوازي و ازن درماني بر ديناميك طول تلومر بافت قلب موش‌هاي مبتلا به OA است. مواد و روش‌ كار: اين مطالعه از نوع بنيادي-توسعه اي و روش آن تجربي بود كه در آن 15 سر موش نر 8 هفته‌اي با ميانگين وزني 15±235 گرم، بعد از القاي مدل OA، از راه مداخله مستقيم تصادفي به سه گروه 5 تايي آرتروز (OA)، آرتروز و ازن (OAO) (ازن با غلظت 20 μg/ml، يك‌بار در هفته در خط مفصلي تيبيوفمورال 3 مرتبه تزريق شد) و آرتروز و تمرين هوازي (OAE) (3 جلسه تمرين در هفته با سرعت 16 متر بر ثانيه، 8 هفته انجام شد) تقسيم شدند. 48 ساعت بعد از پايان تمرين، بافت قلب استخراج و با روش Real time-qPCR بيان ژن‌هاي TRF2 و TERT قلب اندازه‌گيري شد و داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معني‌داري كوچك‌تر از 05/0 بررسي شد. يافته‌ها: بيان ژن TRF2 در گروه OAE افزايش معني‌داري نسبت به گروه OA (P=0.045) داشت. همچنين، افزايش بيان ژن TERT در گروه OAE در مقايسه با گروه OA P= 0.02)) نيز معني‌دار گزارش شد ولي تفاوت معني‌داري بين دو گروه OAE و OAO در بيان ژن (P=0.303) TRF2 و (P=0.382 TERT) مشاهده نشد. همچنين تغييرات بيان ژن (P= 0.490) TRF2 و (ح=0/251) TERT بين گروه OAO و OA معني‌دار گزارش نشد. بحث و نتيجه‌گيري: هشت هفته تمرين هوازي در مقايسه با ازن درماني با افزايش بيان ژن TRF2 و TERT مي‌تواند بر بيولوژي سلولي بافت قلب تأثيرگذار باشد. اما در خصوص اينكه تمرين هوازي آثار بهتري بر افزايش طول عمر بيماران OA دارد يا ازن درماني، نياز بـه مطالعات بيشتري در آينده است.

Background & Aims: Osteoarthritis (OA) is the most common disease of joints caused by the degradation of articular cartilage and subchondral bone. It is unknown whether different therapies exert differential cellular effects. Telomeres and telomerase play a major role in cellular aging with implications for global health. Also, OA may be associated with CVD and reduction in telomeres length. Thus, this study investigated the effect of ozone therapy and aerobic training on telomeres and telomerase expression genes in the heart of rats with knee OA. Materials & Methods: In this experimental study, knee OA was induced by the surgical method in rats. OA rats were randomly divided into the OA, OA and ozone therapy (OAO), and OA and aerobic exercise (OAE) groups. Rats in the OAO group received O3 at the concentration of 20μg/ml, once a week for 3 weeks. Rats in the OAE group were trained on rodent treadmill with intensity of 16 m/min, 3 days/week. 48 hours after the intervention, cartilage and heart tissues were isolated and the expression of TRF2 and TERT gene was measured using Real-Time qPCR (RT-qPCR). Results: OAE significantly increased the expression of TRF2 compared to the OA (p=0.045) group. Also, OAE group had significantly higher expression of TERT compared to the control (p= 0.02) group but no difference was observed between OA and OAO in TRF2 (p=0.303) and TERT (p=0.382) genes expression. Conclusion: TRF2 and TERT increased after 8 weeks of aerobic exercise compared to the Ozone therapy.