تحليل و نقد مفهوم «هويت» در اسناد تحول بنيادين آموزش و پرورش جمهوري اسلامي ايران

هدف اصلي اين پژوهش، تحليل و نقد به كارگيري مفهوم «هويت» در اسناد تحول (سند تحول بنيادين آموزش و پرورش و مباني نظري تحول بنيادين)، مي باشد. اين مفهوم به لحاظ كمّي و كيفي، حضور چشم گيري در اين اسناد دارد و تعريف تربيت، كه محور هرگونه فعاليت تربيتي است، بر اين مفهوم استوار شده است. براي دستيابي به اين هدف از روش هاي تحليل مفهومي و نقد دروني و بيروني بهره گرفته شد. يافته ها حاكي از آن است كه اسناد مورد نظر، در به كارگيري مفهوم هويت با ناسازواري و عدم انسجام مواجه اند. به موردي از تناقض گويي در مباني نظري سند تحول اشاره شده است. همچنين، به سبب كم توجهي به پيشينه پژوهشي علمي و فلسفي مفهوم هويت در اسناد، مرزهاي معنايي مفهوم هويت با شخصيت و شاكله دچار درهم آميختگي شده است كه اين درهم آميختگي، منجر به استنتاج هاي نادرست شده است. عدم توجه كافي به تكثر فرهنگي ايرانيان در اسناد تحول، نقد پاياني اين نوشتار، به اين اسناد است.