مدل‌سازي عوامل مؤثر بر عملكرد نوآوري بنگاه‌هاي بخش مواد پيشرفته در ايران: رويكردي كمّي مبتني بر معادلات ساختاري

تأثير عوامل مختلف بر عملكرد نوآوري بنگاه به‌شدت متأثر از شرايط زمينه‌اي است. با توجه به اهميت اقتصادي و راهبردي بخش مواد پيشرفته در ايران، اين مقاله كوشيده است عوامل مؤثر بر عملكرد نوآوري بنگاه‌هاي اين بخش را مدل‌سازي نمايد. بدين منظور، پيمايشي با مشاركت 169 شركت فعال در اين حوزه به عنوان نمونه آماري انجام شده است و سپس داده‌هاي به‌دست‌آمده با تكيه‌بر چارچوب معادلات ساختاري و با به‌كارگيري روش حداقل مربعات جزئي (PLS) مدل‌‌سازي شده‌اند. بر اساس يافته‌ها، اگرچه هر دو دسته عوامل درون‌بنگاهي و برون‌بنگاهي از تأثير معناداري بر عملكرد نوآوري بنگاه برخوردارند؛ ميزان تأثيرگذاري عوامل برون‌بنگاهي بيشتر است. همچنين ذيل عوامل برون‌بنگاهي، ويژگي‌هاي محيط كسب و كار، ويژگي‌هاي محيط علم و فناوري و ويژگي‌هاي بخش و در ميان عوامل درون‌بنگاهي، شايستگي‌هاي سازماني، ويژگي‌هاي راهبردي و ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي به ترتيب بيش‌ترين تأثير را بر عملكرد نوآوري بنگاه دارند. از آنجا كه عوامل برون‌بنگاهي عمدتاً خارج از كنترل بنگاه‌ها و مديران آن‌ها بوده و بيشتر متأثر از سياست‌هاي دولت هستند، تأثير بالاي اين دسته از عوامل، مؤيد نقش مهم سياست‌گذاران در اين زمينه است. چراكه آن‌ها قادرند با طراحي و اجراي سياست‌هاي كارآمد، تأثير قابل توجهي بر عملكرد نوآوري بنگاه‌ها داشته باشند.