تفاوت معنا در موسيقي راديو و تلويزيون

موسيقي يكي از پركاربردترين و شايد از ضروري‌ترين انواع هنري است كه در توليدات رسانه‌هاي صوتي و تصويري نقش مهمي دارد. هر رسانه، معنايي به اقتضاي خودش توليد مي‌كند. موسيقي در رسانه راديو همان معنايي را ندارد كه به‌صورت تصويري از تلويزيون يا در قالب ويدئوكليپ پخش مي‌شود. موسيقي فقط تركيب صداهاي گوناگون سازها بر اساس اصول خاصي است كه احساس و عواطف شنوندگان را تحت تأثير قرار مي‌دهد. اگر براي موسيقي معنايي وجود داشته باشد، شنوندگان از طريق تداعي، معنايي براي آن تصور مي‌كنند. اگر قطعه موسيقي با كلام باشد يعني سرود يا ترانه، تركيب اين دو متن، يعني موسيقي و كلام نيز ممكن است معناي ديگري براي شنونده راديو به وجود آورد. اگر همين قطعه موسيقي به‌صورت ويدئو موسيقي يا كليپ باشد، بيننده با سه متن درهم‌تنيده مواجه مي‌شود: موسيقي، كلام و تصوير. اگرچه كليپ متن اصلي است ولي اين سه متن كاركرد بينامتني دارند كه مي‌تواند معناي ذهني بيننده را عوض كند. در اين مقاله با استناد به منابع كتابخانه‌اي، نگاهي به نشانه‌شناسي موسيقي و بينامتنيت و اقتضائات درك معنا در هر نوع رسانه و همچنين درك معناي موسيقي، به تبيين تفاوت معنايي موسيقي راديو و ويدئو موسيقي يا كليپ‌هاي تلويزيوني مي پردازد.