مرزبندي و ترددهاي فرهنگي در ميان گروه‌هاي سبك زندگي مختلف در شهر تهران

در اين مطالعه كه به روش كمي (توصيفي پيمايشي) انجام شد؛ تلاش شد تا ميزان مرزبندي و ترددهاي فرهنگي بين گروه‌هاي سبك زندگي مختلف موجود در شهر تهران، بررسي شود. جامعه آماري، كليه شهروندان شهر تهران كه 16 سال به بالا بودند را شامل مي شد. حجم نمونه شامل 625 نفر مي شد كه به روش نمونه‌گيري خوشه اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود كه ميزان همبستگي آن، طبق آلفاي كرونباخ بيش از 93 درصد بود. بر اساس داده ها و به روش تحليل عاملي، پنج سنخ سبك زندگي «نامقيد»، «نامساعد»، «منحرفانه»، «ديني»، «مساعد و برخوردار» استخراج شد كه محور مرزبندي و ترددهاي اجتماعي ساكنان شهر تهران در تعامل با يكديگر بودند. نتايج، نشان دادند كه درجه مرزبندي و ترددهاي فرهنگي ساكنان تهران نسبت به گروه هاي سبك زندگي مختلف، متفاوت است. همچنين درجه مرزبندي و ترددهاي فرهنگي  در مقايسه با گروه هاي سبك زندگي برحسب ويژگي‌هاي زمينه‏اي كنشگران اجتماعي متفاوت است. براي نمونه طبقات اجتماعي بالا، در مقايسه با طبقات اجتماعي پايين، افراد با سطح تحصيلات بالا در مقايسه با افراد با تحصيلات پايين تر، مردان در مقايسه با زنان، ساكنين محلات در خوشه بالاتر نسبت به خوشه هاي پايين تر، متولدين تهران در مقايسه با متولدين غير تهران، جوان ترها در مقايسه با ميان‌سال‌ها و مسن‌ترها، مطلقه‌ها و مجردها در مقايسه با متأهل ها و همسر فوت شدگان، بيشتر از مرزهاي فرهنگي اجتماعي، عبور مي كنند. نتايج به‌دست‌آمده، با احتمال بيش از 99 درصد معني دار بوده و همه فرضيه ها، تأئيد شده اند.