تحليل ميراث متني در شعر طاهره صفارزاده

شاعران معاصر به منظور ژرفا بخشيدن ديدگاه‌هاي شاعرانه خويش و تأثير گذاشتن شعر بر مخاطب به‌ گونه‌هاي متفاوتي از متون سنتي بهره برده‌اند؛ متوني كه به حوزه سنّت ديني، ادبي، اسطوره‌اي و فولكولوريك وابسته است و با كاركردي تأثيرگذار، ميراث گذشتگان را با ساختي تازه در اختيار امروزيان قرار مي‌دهد. اين منابع و خاستگاه‌ها كه «ميراث متني» ناميده شده‌اند؛ پشتوانه فرهنگي يك شاعر و بستر مناسبي براي باروري سروده‌هاي او مي‌باشند. بهره‌گيري از اين متون در بلاغت سنتي با نام‌هاي مختلفي مثل: «تضمين»، «ﺗﻠﻤﯿﺢ»، «اقتباس» مورد بحث قرار گرفته و امروزه با نام «بينامتنيت» يكي از مباحث مهم نقد ادبي است. صفارزاده از شاعران معاصر است كه از ادبيات كهن و كلاسيك فارسي بهره‌هاي فراواني برده است و علاوه بر شاعري، مترجم قرآن‌كريم و نهج‌البلاغه است و همين تأثيرپذيري وي از متون ديني به ‌ويژه قرآن را بيشتر نشان مي‌دهد. پژوهش حاضر با روش توصيفي تحليلي به اين سوال اصلي پاسخ داده است كه ميزان بهره‌گيري صفارزاده از ميراث متني به چه اندازه و چگونه است؟ يافته‌ها نشان مي‌دهد كه وي با توجه به آشنايي با متون ديني و ادبي، سروده‌هاي خويش را عمق و غنا بخشيده و بر همين پايه شعر او سرشار از متون ديني و اسطوره‌اي است.