مدل‌سازي تاريخچه‌هاي تدفين و حرارتي جهت آناليز حوضه رسوبي سازند پابده در يكي از ميدان‌هاي نفتي فروافتادگي دزفول جنوبي

در اين مطالعه با مدل‌سازي يك‌ بعدي تاريخچه هاي تدفين و حرارتي در سه چاه 1 A، 2 A و 3 A در يكي از ميدان‌هاي فروافتادگي دزفول جنوبي، تأثيرات متقابل رسوب‌گذاري، تدفين، فرونشست و بالاآمدگي‌هاي حوضه رسوبي بر روي تغييرات درجه حرارت نسبت به عمق و زمان و در نتيجه، بلوغ مواد آلي سازند پابده در قالب حوضه رسوبي مورد بررسي قرار گرفته است. در اين بررسي، مقادير دما و انعكاس ويترينايت اندازه‌گيري شده، جهت واسنجي مدل استفاده شده است. بازسازي تاريخچه‌هاي تدفين نشان مي‌دهد حوضه رسوبي در زمان نهشته شدن سازند پابده از پالئوسن تا اليگوسن، سرعت رسوب‌گذاري كمي داشته كه مرتبط با محيط رسوبي كم انرژي آن در حاشيه غيرفعال حوضه نئوتتيس بوده است. بيشترين نرخ تدفين سازند پابده در ميوسن مياني تا پليوسن مياني رخ‌داده كه هم‌زمان با رسوب‌گذاري نسبتاً سريع سازندهاي گچساران، ميشان و آغاجاري در حوضه فورلند زاگرس بوده است. بر اساس مدل‌سازي‌هاي حرارتي، سازند پابده از ميوسن مياني در دماي بالاتر از C° 60 قرار داشته و در پليوسن مياني كه اين سازند در بيشترين عمق تدفين قرار داشته، دما به حدود C° 100 رسيده بود كه دماي مناسب براي زايش نفت مي باشد. با اين حال، از پليوسن مياني تا حال حاضر، بالاآمدگي‌ها و فرسايش‌هاي ايجاد شده در اثر فعاليت‌هاي كوه‌زايي زاگرس، موجب كاهش دماي سازند پابده و كند شدن نرخ افزايشي بلوغ مواد آلي آن شده است. بر اساس مقادير پايين انعكاس ويترينايت (0.6% Ro)، سازند پابده در ميدان مورد مطالعه در ابتداي پنجره نفتي قرار داشته و به علت عدم بلوغ كافي به‌عنوان يك سنگ منشأ با پتانسيل ولي نابالغ در نظر گرفته مي‌شود كه بطور كامل وارد زون توليد نفت نشده است.