تأثير عصاره‌ي ‌گل‌‌‌‌ ‌سرخ محمدي بر ميزان قند ‌خون، انسولين و استرس‌‌ اكسيداتيو در Ratهاي مدل مبتلا به ديابت

The Effect of Rosa Damascena Extract on Blood Glucose and Insulin levels in Diabetic Rats

مقدمه: ديابت شيرين، يك اختلال متابوليكي مزمن با نشانه‌ي اصلي افزايش قند ‌خون مي‌باشد. تا ‌كنون داروهاي بسياري جهت كنترل بيماري ديابت مورد استفاده قرار‌ گرفته‌اند. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي تأثير عصاره‌‌ي‌ گل‌ ‌سرخ‌ محمدي بر‌ ميزان قند ‌خون و انسولين در Ratهاي مدل مبتلا به ديابت بود. روش‌ها: در اين تحقيق، تعداد 100 سر موش‌صحرايي نر به 10گروه شاهد، مبتلا به ديابت بدون درمان، استرس‌ گاواژ، درمان با انسولين، سه‌ گروه سالم با دريافت دزهاي مختلف عصاره، سه گروه مبتلا به ديابت با دريافت دزهاي مختلف عصاره (300، 600 و 900 ميلي‌گرم/كيلوگرم) تقسيم شدند. خون‌گيري در روزهاي 0، 17، 31 و 45 انجام شد و قند ‌خون، انسولين و مالون‌دي‌آلدئيد (MDA) اندازه‌گيري شد. واكاوي آماري داده‌ها با استفاده از روش ANOVA انجام و 050/0 > P معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: قبل از شروع مداخلات، تفاوت معني‌داري در ميانگين قند ‌خون و انسولين گروه‌هاي مورد‌ مطالعه ديده نشد. عصاره‌ي ‌گل ‌سرخ با دز 900 ميلي‌گرم/كيلوگرم موجب كاهش معني‌داري در قند ‌خون (007/0 = P) و افزايش معني‌دار در سطح انسولين (009/0 = P) Rat‌هاي مبتلا به ديابت در مقايسه با‌ گروه‌ شاهد مبتلا به ديابت گرديد. همچنين، اين دز از عصاره، موجب كاهش قند ‌خون و افزايش سطح انسولين در Rat‌هاي سالم غير مبتلا به ديابت نيز گرديد. نتيجه‌گيري: استفاده از عصاره‌ي ‌گل‌ سرخ، مي‌تواند موجب كاهش قند‌ خون و افزايش سطح انسولين گرديد. به ‌نظر مي‌رسد اين عصاره، بتواند به‌ عنوان يك پتانسيل‌ درماني مناسب مورد توجه پژوهشگران قرار بگيرد.

Background: Diabetes mellitus is a chronic metabolic disorder with the main symptom of elevated blood sugar. Many drugs are now used to control diabetes. The aim of this study was to investigate the effect of Rosa damascena extract on blood glucose and insulin levels in diabetic rat models. Methods: In this study, 100 male rats were divided into 10 equal groups of control, untreated diabetic, gavage stress, insulin treatment, and three healthy groups receiving different doses of extract (300, 600, and 900 mg/kg). Blood samples were taken at the day 0, 17, 31, and 45, and blood glucose, insulin, and malondialdehyde (MDA) levels were measured. Statistical analysis was performed using analysis of variance (ANOVA), and P < 0.050 was considered statistically significant. Findings: There was no significant difference in mean fasting blood glucose and insulin level of different groups before beginning the interventions. Rose extract at the dose of 900 mg/kg significantly decreased blood glucose level (P = 0.007) and significantly increased blood insulin level (P = 0.009) in diabetic rats compared to diabetic control group. This dose of extract also reduced blood glucose and increased insulin levels in healthy non-diabetic rats. Conclusion: Using rose extract can decrease blood sugar, and increase insulin levels. It seems that this extract could be of interest to researchers as a suitable therapeutic potential.