مدل‌سازي توزيع مكاني تغذيه‌ در آبخوان‌هاي كارستي آبخيز تنگ خوش (استان بوشهر) با روش كارست‌لوپ

ارزيابي توزيع مكاني تغذيه در منطقه‌هاي كارستي نقش مهمي در مديريت و حفاظت از منابع آبي دارد. به‌دليل پيچيدگي شرايط طبيعي و حركت آب در منطقه‌هاي كارستي، چگونگي تغذيه در آبخوان‌هاي كارستي پيچيده است و به‌كاربردن روش‌هاي مرسوم اندازه‌گيري تغذيه در ناحيه‌هاي كارستي نتيجه‌ي رضايت‌بخشي نداشته است. كارست‌لوپ روشي جديد براي تهيه‌كردن نقشه‌ي توزيع مكاني تغذيه و محاسبه‌كردن ميانگين تغذيه در حوزه است. هدف از اين پژوهش مدل‌سازي‌كردن توزيع مكاني تغذيه با روش كارست‌لوپ در آبخيز تنگ‌خوش استان بوشهر است. نقشه‌ي پهنه‌بندي منطقه‌هاي تغذيه با روش كارست‌لوپ در نرم‌افزار ArcGIS تهيه و براي ارزيابي‌كردن دقت آن در يافتن محل‌هاي تغذيه، نتيجه با نقشه‌ي زمين‌ريخت‌شناسي كارست سطحي، و ارتفاع محل‌هاي تغذيه‌ي برآوردشده با شيب ارتفاعي ايزوتوپي مقايسه‌كرده‌ شد. شيب ارتفاعي ايزوتوپي با محتواي ايزوتوپي نمونه‌‌هاي بارش و ارتفاع محل‌هاي نمونه‌برداري در دوره‌ي 1396-1395 ترسيم كرده‌شد. بررسي نقشه‌ي رقومي تغذيه با روش كارست‌لوپ نشان داد كه تغذيه در 45% از مساحت حوزه بيش از 60% است، و اين محل‌ها بر سازندهاي آهكي منطبق است و بيش‌ترين تراكم رخساره‌هاي كارستي در آن است. ارتفاع محل‌هاي تغذيه‌ي چشمه‌هاي دوين سرمستان، گنوي و تنگ‌خوش با شيب ارتفاعي ايزوتوپي به ترتيب 395، 376 و 429 متر برآورد كرده‌شد (در طبقه‌ي 550-350)، و نقشه‌ي توزيع مكاني تغذيه‌ي به‌دست‌آمده با روش كارست‌لوپ نشان داد كه بر طبقه‌ي بيش‌ترين تغذيه (76 تا 86%) منطبق است. مقايسه‌ي نقشه‌ي تغذيه‌ي روش كارست‌لوپ با ارتفاع محل‌هاي تغذيه‌ي چشمه‌ها با شيب ارتفاعي ايزوتوپي نشان داد كه كارآيي روش كارست‌لوپ در شناختن محدوده‌ي بيش‌ترين تغذيه، و مدل‌سازي توزيع مكاني تغذيه در آبخيز تنگ‌خوش پذيرفتني است.