بررسي كيفي منابع آب زيرزميني در محدوده‌ي حسن آباد-ده‌چاه، شمال شرق ني‌ريز، استان فارس

هيدروشيمي و كيفي منابع آب زيرزميني آبخوان حسن‌آباد ده‌چاه در شمال‌شرقي شهرستان ني‌ريز در اين تحقيق مورد ارزيابي قرار گرفته است. سطح آب زيرزميني در محدوده موردمطالعه در طول دوره آماري 1396 1384حدود پنج متر كاهش داشته است و جهت حركت آب زيرزميني از غرب به سمت شمال شرقي و شرق منطقه موردمطالعه است. با توجه به نقشه‌هاي هم ارزش هدايت الكتريكي، كاهش كيفيت آب زيرزميني در چاه‌هاي شمال و شمال غربي منطقه موردمطالعه مشهود است. با توجه به نمودار شولر و ويلكوكس بيشتر نمونه‌هاي آب زيرزميني منطقه در رديف آب‌هاي خوب و قابل قبول جهت مصارف آشاميدن و كشاورزي هستند. با توجه به بررسي تغييرات پارامترهاي كيفي و ايزوتوپ‌هاي پايدار اكسيژن 18 و دوتريم، بيشترين مقادير يون‌هاي اصلي و هدايت الكتريكي، در آب زيرزميني چاه‌هاي دهانه گشاد منطقه ديده مي‌شود. با توجه به كاهش نزولات جوي و برداشت بي رويه آب زيرزميني، سطح ايستابي كاهش يافته است و به دليل كاهش بارش، زمان ماندگاري بيشتر آب زيرزميني موجود در اعماق بيشتر، و احتمالاً وجود آب زيرزميني با مواد محلول بيشتر در عمق آبخوان، افزايش هدايت الكتريكي رخ داده است. همچنين نمودار EFE-D در ارزيابي رخساره هاي هيدروشيميايي در طي اختلاط آب لب شور (چاه W10) و آب شيرين ( قنات Q2) در منطقه نشان مي‌دهد آب زيرزميني لب شور بين 2.7 تا 50 درصد به درون آب شيرين منطقه نفوذ كرده است. در اين حالت تبادل كاتيوني معكوس رخ داده است و سديم آب لب شور بوسيله ذرات آبخوان جذب شده و از محيط آبي خارج، و بوسيله كلسيم و منيزيم جايگزين شده است.