تأثير ميدازولام وريدي و ملاتونين خوراكي در كنترل آژيتاسيون ناشي از كتامين در بخش اورژانس: يك مطالعه‌ي كارآزمايي باليني

The Effects of Oral Melatonin and Intravenous Midazolame in Controlling Agitation due to Ketamine in Emergency Department; A Randomized Clinical Trial Study

مقدمه: آژيتاسيون اورژانسي، يك موقعيت شايع پس از دريافت بيهوشي با كتامين در اورژانس است. اين مطالعه، با هدف مقايسه‌ي اثرات ميدازولام وريدي، ملاتونين خوراكي و دارونما در كنترل آژيتاسيون اورژانسي ناشي از كتامين در بيماران بالغ كه تحت عمل جراحي كوچك در اورژانس قرار گرفته بودند، انجام شد. روش‌ها: در يك مطالعه‌ي كارآزمايي باليني، 96 بيمار كانديداي اعمال جراحي كوچك، در بخش اورژانس با كتامين تحت آرام‌بخشي قرار گرفتند. بيماران به روش تخصيص تصادفي، در سه گروه 32 نفره تقسيم شدند. گروه اول، تحت تزريق ميدازولام وريدي به علاوه‌ي دارونماي خوراكي، گروه دوم تحت تجويز دارونماي وريدي به علاوه‌ي ملاتونين خوراكي و گروه سوم تحت تجويز دارونماي خوراكي به علاوه‌ي دارونماي وريدي قرار گرفتند. زمان برگشت هوشياري و ريكاوري در سه گروه، تعيين و مقايسه شد. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي بي‌قراري معني‌دار در گروه‌هاي ميدازولام و ملاتونين نسبت به گروه شاهد، پايين‌تر بود (020/0 = P). همچنين، ميزان بي‌قراري در گروه شاهد نسبت به گروه ميدازولام و ملاتونين بالاتر بود (040/0 = P)، اما تفاوتي بين دو گروه ميدازولام و ملاتونين وجود نداشت (999/0 < P). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي مطالعه، به نظر مي‌رسد ملاتونين خوراكي به اندازه‌ي ميدازولام وريدي در كاهش بي‌قراري ناشي از كتامين جهت بيهوشي در اعمال جراحي كوچك در اورژانس مؤثر باشد.