ساخت فرمولاسيون ليپوزومي حاوي پاكلي تاكسل و مقايسه سميت آن با پاكلي تاكسل ليپوزومه نشده بر رده‌ي سلولي MCF-7 سرطان پستان

مقدمه: شيمي درماني يكي از روشهاي رايج در سرطان درماني است كه همواره با چالشهايي روبرو بوده است. هدف از پژوهش حاضر ساخت نانوحاملهاي حاوي داروي شيمي درمااني پاكلي تاكسل و بررسي سميت آن بر رده سلولي MCF-7 سرطان پستان است. روش كار: سه فرمولاسيون از نانو حاملهاي ليپوزومي حاوي پاكلي تاكسل با غلظتهاي متفاوتي از فسفاتيديل كولين و كلسترول با استفاده از روش فيلم لايه نازك ساخته شد. سپس با توجه به ميزان بارگذاري دارو، يكي از فرمولاسيونها انتخاب و پگيله گرديد. درصد بارگذاري دارو درون نانوليپوزوم پگيله، الگوي رهايش دارو در شرايط سلول سالم و سرطاني، اندازه و بار سطحي نانو ذرات(با استفاده از DLS) و شكل ظاهري نانو ذرات (با استفاده از SEM) بررسي قرار گرفت. در پايان سميت سامانه ليپوزومي حاوي دارو و داروي ليپوزومه نشده بر رده سلوليMCF-7 با استفاده از روشMTT مورد بررسي قرار گرفت. يافته­ها: درصد بارگذاري دارو، اندازه، پتانسيل زتا نانو حاملهاي پگيله شده حاوي دارو به ترتيب 2/35±90/6 درصد، nm49/4 و mV5/55±46/74- ميباشد. رهايش دارو از سامانه ليپوزومي طي 72 ساعت در شرايط سلول سالم و سرطاني آهسته ميباشد. شكل ظاهري نانو ذرات صاف و كروي بوده و هيچ برهمكنش شيميايي ميان دارو و نانو حامل مشاهده نشد. همچنين داروي پاكلي تاكسل ليپوزومه در مقايسه با داروي ليپوزومه نشده سميت بيشتري بر روي رده سلولي MCF-7 سرطان پستان داشته است. نتيجه­­ گيري: با توجه به نتايج، فرمولاسيون ليپوزومي حاصل از پژوهش حاضر را با توجه به برخورداري از ويژگيهاي فيزيوشيميايي مناسب، ميتوان چهت انجام تحقيقات بيشتر در زمينه سرطان پستان پيشنهاد نمود

Introduction: Chemotherapy is one of the most common methods in cancer therapy that has always faced challenges. The aim of the present study was to develop nano-carriers containing paclitaxel chemotherapy drug and to investigate its toxicity on MCF-7 breast cancer cell line. Materials and Methods: Three formulations of liposomal nano-carriers containing paclitaxel with different concentrations of phosphatidylcholine and cholesterol were fabricated using the thin film method. Then according to the loading rate of drug, one of the formulations was selected and pegylated. Percentage of drug loading into pegylated nano-liposomes, drug release pattern in healthy and cancerous cell conditions, size and surface charge of nanoparticles (using DLS) and morphology of nanoparticles (using SEM) was evaluated. At the end, the toxicity of liposomal system containing drug and non-liposome drug on MCF- 7 cell line was evaluated by MTT assay. Result: The results showed that drug loading percentage, size, zeta potential of pegylated nano-carriers containing the drug were 90/6±2/35%, 49/4nm and -46/74±5/55mV, respectively. Release of the drug from the liposomal system is slow within 72 hours in normal and cancerous cell conditions. The morphology of the nanoparticles was smooth and spherical, and no chemical interaction was observed between the drug and the nano-carrier. Paclitaxel liposomal also had more toxicity to MCF-7 cell line breast cancer than non-liposomal drug. Conclusion: Based on the results, the liposomal formulation of this study can be recommended for further research in breast cancer with respect to its physicochemical properties.